Przykład 3
Sytuacja jak w przykładzie 2. Byli wspólnicy s.c. uzgodnili z dłużnikiem, że zapłata należności nastąpi do rąk jednego z nich, tj. pani Emilii, w ściśle określonym terminie. Ustalony czas zapłaty upłynął jednak bezskutecznie. Opóźnienie to zaś było spowodowane zawinionymi przez dłużnika okolicznościami. Dłużnik znajduje się zatem w zwłoce, co wywołuje skutek nie tylko względem pani Emilii, ale również pozostałych dwóch uczestników spółki.
Przykład 4
Dłużnik uznał na piśmie roszczenie (tj. dług w kwocie 20 tys. zł). Przedmiotowe pismo skierował do pani Neli, jednego z trzech wspólników s.c. Uznanie roszczenia powoduje przerwanie biegu przedawnienia, które biegnie wówczas na nowo od daty owego uznania. Czynność ta odniesie więc skutek nie tylko względem pani Neli, ale również wobec pań: Bereniki i Aleksandry (tj. pozostałych wspólniczek)
Przykład 5
W skład sp.j. wchodzi 3 wspólników. W miejscowości, w której znajduje się siedziba spółki, pożar strawił budynek sądu rejonowego. Nie może ona, w rezultacie, wytoczyć powództwa o zapłatę 60 tys. zł przeciwko jednemu z kontrahentów (pozew należało skierować do tego właśnie sądu). Z uwagi zatem na fakt, iż zachodzi przypadek siły wyższej powodujący zawieszenie rozpoczętego biegu przedawnienia roszczenia o zapłatę, owo zawieszenie będzie skutkować wobec wszystkich osób wchodzących w skład tejże spółki.
W sytuacji, w której jeden z wierzycieli solidarnych przyjął świadczenie, treść istniejącego między współwierzycielami stosunku prawnego rozstrzyga o tym, czy i w jakich częściach jest on odpowiedzialny względem pozostałych >patrz przykłady 6 i 7. Jeżeli z treści tego stosunku nie wynika nic innego, wierzyciel, który przyjął świadczenie, jest odpowiedzialny w częściach równych.
Przykład 6
Z umowy spółki cywilnej wynika, iż pani Olimpia uczestniczy w zysku w 60 proc., pani Paulina zaś – w 40 proc.. Jeden z dłużników uiścił na rzecz pani Pauliny kwotę 30 tys. zł. Pani Olimpia może zatem domagać się od pani Pauliny zwrotu 18 tys. zł (bo 60 proc. x 30 tys. zł).