Tak uznał Zakład Ubezpieczeń Społecznych w interpretacji z 14 lutego 2014 r. (WPI/200000/43/88/2014)
W omawianej sprawie płatnik składek zwrócił się do ZUS z prośbą o wydanie pisemnej interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne. Chodziło o odszkodowanie na rzecz byłego pracownika. Zatrudniony, po rozwiązaniu stosunku pracy, złożył do sądu pozew o wypłatę wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, które – jego zdaniem – nie były ujęte na liście płac i nie zostały wypłacone.
Z uwagi na wysokie koszty prowadzenia sporu sądowego, pracodawca zawarł z byłym pracownikiem ugodę sądową. W treści ugody strony określiły świadczenie dla pracownika jako odszkodowanie, nie wskazując, czego dotyczył pozew. Pracodawca pomniejszył uzgodnioną kwotę o należną zaliczkę na podatek dochodowy oraz odprowadził składki na ubezpieczenia społeczne. Tak obliczoną kwotę spółka wypłaciła byłemu pracownikowi. Ten zakwestionował wskazaną kalkulację. Domagał się wypłaty uzgodnionej kwoty odszkodowania w pełnej wysokości.
ZUS słusznie zauważył, że katalog przychodów, które nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jest zawarty w rozporządzeniu ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn. DzU z 2015 r., poz. 2236). Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią odprawy, odszkodowania i rekompensaty wypłacone pracownikom z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy.
Zdaniem ZUS, w stanie faktycznym niniejszej sprawy powyższy przepis nie ma zastosowania. Sprecyzowane w pozwie roszczenia pracownika dotyczyły bowiem zaległego wynagrodzenia ze stosunku pracy, które samo w sobie podlega składkom na ubezpieczenia społeczne. W efekcie pracodawca słusznie potrącił składki na te ubezpieczenia od kwoty wypłaconego świadczenia.