Wartość rynku zamówień publicznych szacuje się na ponad 16 proc. PKB Unii Europejskiej. Są więc potężnym narzędziem rozwoju gospodarczego Wspólnoty. Odgrywają także kluczową rolę w strategii „Europa 2020" jako jeden z instrumentów rynkowych wykorzystywanych w celu osiągnięcia trwałego wzrostu gospodarczego przy jednoczesnym zagwarantowaniu najbardziej efektywnego wykorzystania środków publicznych. Nie dziwi zatem, iż rozpoczęta w 2014 roku reforma systemu zamówień publicznych spotyka się zainteresowaniem zarówno sektora publicznego, jak i prywatnego. Obecnie jesteśmy u progu wdrożenia istotnych zmian prawnych w tym zakresie, 18 kwietnia br. upływa bowiem termin implementacji nowego pakietu dyrektyw w sprawie zamówień publicznych (dyrektywy 2014/24/UE, dyrektywy 2014/25/UE oraz dyrektywy 2014/23/UE).
Odpłatne umowy
Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na nową dyrektywę 2014/23/UE w sprawie udzielania koncesji. Określono w niej ramy prawne dla udzielania koncesji na roboty budowlane lub usługi, mające na celu zwiększenie pewności prawnej w odniesieniu do tej instytucji oraz zapewnienie faktycznego i niedyskryminującego dostępu do niej przez przedsiębiorców ze wszystkich państw członkowskich.
Koncesje w znaczeniu tej dyrektywy (nie należy ich mylić z zezwoleniami czy licencjami) to odpłatne umowy zawierane pomiędzy instytucją zamawiającą a przedsiębiorcą, których przedmiotem jest wykonanie prac budowlanych (w przypadku koncesji na roboty budowlane) lub świadczenie usług i zarządzanie nimi (w przypadku koncesji na usługi) w zamian za wynagrodzenie. A jest nim wyłącznie prawo do eksploatacji obiektu budowlanego lub korzystania z usług albo to prawo wraz z odpłatnością.
Ryzyko operacyjne
Przyznanie koncesji pociąga za sobą przeniesienie na koncesjonariusza ryzyka operacyjnego. Główna cecha koncesji, czyli prawo do eksploatacji obiektów budowlanych lub wykonywania usług, zawsze bowiem pociąga za sobą przeniesienie na koncesjonariusza ryzyka operacyjnego o charakterze ekonomicznym. Może on nie odzyskać nakładów inwestycyjnych ani poniesionych kosztów, nawet jeżeli część ryzyka przejmuje zamawiający. Tym właśnie projekty koncesyjne różnią się od typowych zamówień publicznych.
Według dyrektywy ryzyko operacyjne powinno być rozumiane jako ryzyko narażenia na niebezpieczeństwo rynku, które może polegać na ryzyku związanym:
