To kolejna już odsłona słynnego sporu o kopalnię Turów. Ta jest pokłosiem skarg na decyzję Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska z 30 września 2022 r. określającą środowiskowe uwarunkowania dalszej eksploatacji złoża węgla brunatnego w Turowie. W związku z tą sprawą 31 maja warszawski WSA uznał, że są przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji z uwagi na możliwość powstania nieodwracalnych szkód w środowisku. I choć zastrzegł, że nie wstrzymuje to pracy kopalni Turów, rozpętała się burza.
Uchylenia postanowienia zabezpieczającego domagały się Prokuratura Krajowa, generalny dyrektor ochrony środowiska (GDOŚ) i właściciel kopalni węgla brunatnego PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A.
Czytaj więcej
Generalny dyrektor ochrony środowiska, PGE i Prokuratura Krajowa domagają się uchylenia postanowienia WSA w Warszawie z 31 maja, wstrzymującego wykonanie decyzji środowiskowej dla kopalni Turów.
We wtorek Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt III OZ 331/23) uchylił postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 31 maja 2023 r. (sygn. akt IV SA/Wa 654/23) o wstrzymaniu wykonania decyzji Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z 30 września 2022 r. w przedmiocie określenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia Kontynuacja eksploatacji złoża węgla brunatnego „Turów”, realizowanego w gminie Bogatynia i odmówił wstrzymania wykonania tej decyzji.
Zgodnie z art. 5 Konstytucji RP, Rzeczpospolita Polska strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium, zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju. Omówiona ogólnie przez Sąd pierwszej instancji zasada zrównoważonego rozwoju została wprost wyrażona w Konstytucji, podobnie jak obowiązek ochrony środowiska przez władze publiczne (art. 74 ust. 2 Konstytucji RP). Nie ulega jednak wątpliwości, że również bezpieczeństwo energetyczne jest wartością konstytucyjną, ponieważ stanowi jedną z gwarancji niepodległości państwa oraz bezpieczeństwa obywateli z art. 5 Konstytucji RP (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 stycznia 2020 r., sygn. akt I NSK 105/18, LEX nr 2771346). Wyważenia tych dwóch wartości z punktu widzenia dopuszczalności wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Sąd pierwszej instancji w tej sprawie nie dokonał, pomimo, że miało to istotne znaczenie w kontekście zasady proporcjonalności, o której stanowi art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.
Fragment uzasadnienia postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt III OZ 331/23)
