W systemie weekendowym pracę świadczy się w piątki, soboty, niedziele i święta. W tych dniach podwładny może pracować do 12 godzin na dobę, w okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż miesiąc. Nie musi pracować we wszystkie piątki, soboty, niedziele i święta, ale powinien przepracować tyle dni i godzin, ile wynika z jego wymiaru czasu pracy.
W każdym systemie czasu pracy, jeżeli przewiduje on rozkład obejmujący pracę w niedziele i święta, zatrudnionym przysługują dni wolne w zamian za pracę w niedziele i święta oraz dni wolne z tytułu pracy w pięciodniowym tygodniu. W przypadku systemu pracy weekendowej takie dni istnieją automatycznie, gdyż inne dni niż piątek, sobota, niedziela czy święto są wolne.
W obu tych systemach obowiązuje zasada przeciętnego pięciodniowego tygodnia pracy oraz odpoczynku dobowego i tygodniowego. W obu systemach strony powinny też określić w umowie limit godzin pracy ponad ustalony wymiar czasu pracy, którego przekroczenie uprawnia do dodatku (art. 151 § 5 k.p.).
Obsada siedem dni w tygodniu
Warto zauważyć, że połączenie systemów skróconego tygodnia pracy i pracy weekendowej (oczywiście nie wobec tego samego pracownika) umożliwi funkcjonowanie zakładu pracy przez siedem dni w tygodniu w sytuacji, gdy nie można zastosować systemu pracy w ruchu ciągłym. Nie mamy bowiem do czynienia z pracą, która nie może być wstrzymana ze względu na technologię produkcji albo konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności.
