Tak stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 6 lutego 2018 r. (0111-KDIB3-1.4012. 672.2017.2.SR).
Wnioskodawca — podmiot posiadający sieć stacji benzynowych — pytał o dwie kwestie związane z multipartnerskim programem lojalnościowym.
Program, którego dotyczyło zapytanie, miał na celu zwiększenie rozpoznawalności marek oraz sprzedaży biorących w nim udział przedsiębiorstw (partnerów) poprzez premiowanie zakupów towarów i usług dokonywanych u nich przez osoby fizyczne (uczestników). Organizacja programu została powierzona przez partnerów podmiotowi trzeciemu (organizatorowi). Organizator przyznawał uczestnikom karty, za pomocą których mogli oni zbierać punkty za zakupy i inne określone w regulaminie czynności, a następnie wymieniać je m.in. na nagrody rzeczowe.
Partner i podwykonawca jednocześnie
Samo nabywanie i wydawanie nagród zostało zaś zlecone przez organizatora innym podmiotom (podwykonawcom). Podwykonawcy pozyskiwali nagrody na podstawie postanowień umowy z organizatorem, ale nabywali je we własnym imieniu i na własną rzecz. W opisywanym schemacie wnioskodawca przyjął równocześnie dwie osobne role – partnera i podwykonawcy. Jako partner wypłacał on organizatorowi wynagrodzenie z tytułu organizowania programu, a jako podwykonawca otrzymywał natomiast od organizatora wynagrodzenie kalkulowane na podstawie wartości zakupionych/wytworzonych i wydanych nagród.
Zgoda tylko połowiczna
W kontekście nabywania przez wnioskodawcę od organizatora usług organizowania programu lojalnościowego, Dyrektor KIS zgodził się z wnioskodawcą, że VAT naliczony wynikający z wystawionych przez organizatora faktur podlega odliczeniu. Organ uznał, że w przedmiotowej sprawie istnieje co najmniej pośredni związek pomiędzy nabywanymi usługami, a czynnościami opodatkowanymi wnioskodawcy. Tym samym spełniona została ustawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia.Natomiast w kwestii otrzymywania przez wnioskodawcę od organizatora kwot z tytułu nabycia/wytworzenia i wydania nagród na rzecz uczestników organ nie zaakceptował stanowiska, że stanowią one należność za świadczenie usług. Zdaniem Dyrektora KIS kwoty te były w rzeczywistości wynagrodzeniem od osoby trzeciej (organizatora) za dostawę towarów dokonaną na rzecz uczestników.