W praktyce może się zdarzyć, że akcjonariusze prostej spółki akcyjnej (PSA) zbyt optymistycznie oceniają szanse na sukces swojego przedsięwzięcia lub po prostu napotkają na nieprzewidziane przeszkody w jego realizacji. Może też dojść do innych okoliczności, które sprawią, że nie widzą potrzeb dalszego istnienia PSA (np. spory między akcjonariuszami lub nieznalezienie inwestora na dalsze finansowanie działalności spółki). Psychologicznie kuszącym może być dla akcjonariusza po prostu wycofanie się z aktywności w ramach spółki. Jednak w większości przypadków złym rozwiązaniem jest pozostawienie nieaktywnej spółki w obrocie. Nawet jeśli dany akcjonariusz nie jest i nie był członkiem zarządu (a więc nie ciąży na nim np. obowiązek składania sprawozdań finansowych lub złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości), może się okazać, że bierność jest dla niego niekorzystna.