Na podstawie ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej: ustawa o COVID-19) przedsiębiorcy mogą ubiegać się o zwolnienie z opłacania składek ZUS za siebie, za pracowników i za osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych. Ustawa ta została istotnie zmieniona 18 kwietnia 2020 r. i to nie tylko w aspekcie rozszerzenia liczby przedsiębiorstw, które mogą się ubiegać o zwolnienie z tych składek, ale również w zakresie podatku dochodowego.
Stosownie do art. 31zx ustawy o COVID-19 (w brzmieniu obowiązującym od 18 kwietnia) przychody z tytułu zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek, o których mowa w art. 31zo ustawy o COVID-19, nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.
Ulga dla płatników i samozatrudnionych
Na podstawie art. 31zo ustawy o COVID-19, w brzmieniu obowiązującym od 18 kwietnia zwalnia się z obowiązku opłacania nieopłaconych należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych, należnych za okres od 1 marca do 31 maja 2020 r. Zwolnienie stosowane jest na wniosek płatnika i ma zastosowanie, jeżeli spełnione są określone warunki dotyczące m.in. zgłoszenia danego podmiotu jako płatnika składek w okresach wymienionych w ustawie o COVID-19.
Czytaj także: Tarcza antykryzysowa: odsetki za spóźnienie w zapłacie ZUS
