Kiedy wykonane czynności są świadczeniem kompleksowym

Montaż gotowych podzespołów oraz testy przeprowadzane na ostatecznym produkcie, który jest następnie wysyłany do za granicę, nie są dostawą towaru, ale świadczeniem usługi. Wszystkie te elementy składają się na jedno świadczenie kompleksowe, a charakter dominujący ma usługa wykonywana na powierzonym majątku ruchomym kontrahenta.

Publikacja: 10.04.2017 06:00

Kiedy wykonane czynności są świadczeniem kompleksowym

Foto: 123RF

Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 23 lutego 2017 r. (2461-IBPP4.4512.127.2016.2.LG).

Spółka jawna będąca czynnym podatnikiem VAT, planuje zawrzeć ze spółką z Liechtensteinu (kontrahent) umowę o współpracy, na mocy której będzie w swoim zakładzie zabudowywać powierzane przez kontrahenta elementy (podzespoły elektroniczne), które będą główną częścią ostatecznego produktu. Zadaniem podatnika będzie więc montaż podzespołów w obudowie metalowej, zrobienie połączeń kablowych oraz przeprowadzenie finalnego testu jakości kompletnego urządzenia z obudową (przy wykorzystaniu know-how przekazanego przez kontrahenta), a następnie odesłanie tak przygotowanego produktu z powrotem do Lichtensteinu, bez możliwości ingerencji w jego właściwości. Podlegające obudowie podzespoły będą stanowić wartościowo 75 proc., a koszty obudowy i montażu – 25 proc. (w tym koszt samego montażu 5 proc.) wartości produktu ostatecznego. Cała transakcja będzie odbywać się w procedurze uszlachetniania czynnego, a odprawę celną będzie robić podatnik, zajmując się także kwestiami transportu do Lichtensteinu. Podatnik wystawi fakturę za wykonanie w danym miesiącu określonych czynności montażowych. Kontrahent jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, nieposiadającym na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Podatnik spytał, czy świadczenie to należy uznać za usługę, czy eksport towarów. Według podatnika wszystkie wykonywane przez niego czynności składają się na jedno świadczenie kompleksowe (a czynności są na tyle ze sobą powiązane, że próba ich rozdzielenia miałaby sztuczny charakter), w związku z czym należy je zakwalifikować jako świadczenie usług, a dokładniej jako „świadczenie usług na ruchomym majątku rzeczowym", które będzie opodatkowane w kraju kontrahenta – Lichtensteinie.

Organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. Wskazał, że w ustawie o VAT pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, szerszy nawet niż zakres definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych, obejmując nie tylko działania podatnika, ale także zobowiązanie do powstrzymania się od wykonania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Na potwierdzenie swojego stanowiska organ przytoczył orzecznictwo m.in. Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie Aktiebolaget (C-111/05).

Komentarz eksperta

Teresa Sermak, konsultantka w dziale prawnopodatkowym PwC

Kwestia kwalifikacji działań podatników, jako świadczenia usług bądź dostawy towarów, w przypadku, gdy w grę wchodzą świadczenia kompleksowe, może nie być w praktyce oczywista. Tego typu świadczenia, składając się z kilku pojedynczych czynności, często nie dają się zakwalifikować do jednej kategorii. W ustawie o VAT niestety nie znajdziemy definicji usług kompleksowych. W związku z tym, dla określenia skutków podatkowych transakcji złożonych, każdorazowo należy badać, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem dominującym, wzbogaconym o świadczenia pomocnicze, czy w danym przypadku realizowanych jest jednak kilka odrębnych i niezależnych świadczeń.

Kwestia ta pojawiała się niejednokrotnie zarówno w orzecznictwie sądów krajowych, jak i orzecznictwie TSUE. Jeśli chodzi o orzecznictwo NSA, to ugruntowany już pogląd wskazuje, że w przypadku świadczeń o charakterze kompleksowym, gdzie mamy do czynienia z czynnością podstawową oraz czynnościami pomocniczymi koniecznymi do wykonania czynności podstawowej, ustala się jedną stawkę podatku obejmującą całe świadczenie, na podstawie charakteru czynności podstawowej (zob. wyrok NSA z 25 stycznia 2007 r., I FSK 499/06). Z kolei TSUE (w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise) orzekł, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, a usługa niestanowiąca dla klienta celu samego w sobie, służąca jedynie jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego, może być w przypadku świadczenia złożonego uznana za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej. Zdaniem Trybunału, łączenie kilku świadczeń w jedno kompleksowe powinno mieć jednak charakter wyjątkowy, ponieważ zasadą jest, że każde świadczenie powinno być traktowane jako odrębne i niezależne.

W orzecznictwie TSUE przywoływany jest również argument, że gdy czynności są na tyle ściśle związane, że ich rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, wówczas nie ma wątpliwości, że stanowią one w aspekcie ekonomicznym jedną całość i nie ma potrzeby podziału takiej usługi na potrzeby VAT (C-41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV p-ko Staatssecretaris van FinanciSn).

W przytoczonym stanie faktycznym nie powinno być wątpliwości, że montaż gotowych podzespołów oraz przeprowadzane na ostatecznym produkcie testy nie będą dostawą towaru, ale właśnie świadczeniem usługi. Podatnik wskazał, że wszystkie elementy składają się na jedno świadczenie kompleksowe, a charakter dominujący ma usługa wykonywana na powierzonym majątku ruchomym kontrahenta.

Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 23 lutego 2017 r. (2461-IBPP4.4512.127.2016.2.LG).

Spółka jawna będąca czynnym podatnikiem VAT, planuje zawrzeć ze spółką z Liechtensteinu (kontrahent) umowę o współpracy, na mocy której będzie w swoim zakładzie zabudowywać powierzane przez kontrahenta elementy (podzespoły elektroniczne), które będą główną częścią ostatecznego produktu. Zadaniem podatnika będzie więc montaż podzespołów w obudowie metalowej, zrobienie połączeń kablowych oraz przeprowadzenie finalnego testu jakości kompletnego urządzenia z obudową (przy wykorzystaniu know-how przekazanego przez kontrahenta), a następnie odesłanie tak przygotowanego produktu z powrotem do Lichtensteinu, bez możliwości ingerencji w jego właściwości. Podlegające obudowie podzespoły będą stanowić wartościowo 75 proc., a koszty obudowy i montażu – 25 proc. (w tym koszt samego montażu 5 proc.) wartości produktu ostatecznego. Cała transakcja będzie odbywać się w procedurze uszlachetniania czynnego, a odprawę celną będzie robić podatnik, zajmując się także kwestiami transportu do Lichtensteinu. Podatnik wystawi fakturę za wykonanie w danym miesiącu określonych czynności montażowych. Kontrahent jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, nieposiadającym na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

1 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Nieruchomości
Droga konieczna dla wygody sąsiada? Ważny wyrok SN ws. służebności
Sądy i trybunały
Emilia Szmydt: Czuję się trochę sparaliżowana i przerażona
Zawody prawnicze
Szef palestry pisze do Bodnara o poważnym problemie dla adwokatów i obywateli
Sądy i trybunały
Jest opinia Komisji Weneckiej ws. jednego z kluczowych projektów resortu Bodnara
Materiał Promocyjny
Dlaczego warto mieć AI w telewizorze
Prawo dla Ciebie
Jest wniosek o Trybunał Stanu dla szefa KRRiT Macieja Świrskiego