Oceniając, czy doszło do popełnienia przestępstwa sprzedajności urzędniczej (art. 228 § 1 k.k.), należy ustalić, czy przyjęcie korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy pozostawało w związku z pełnieniem przez sprawcę funkcji publicznej. Ów związek należy rozumieć jako merytoryczną zależność pomiędzy przyjęciem korzyści lub jej obietnicy a zakresem kompetencji osoby przyjmującej taką korzyść lub jej obietnicę. Samo więc przyjęcie korzyści lub jej obietnicy przez osobę pełniącą funkcję publiczną, jeżeli nie było powiązane z pełnieniem tej funkcji, nie świadczy jeszcze o popełnieniu przestępstwa.