Plan pracy i urlopów na 2018 r.

Do końca grudnia 2017 r. pracodawcy powinni rozplanować przyszłoroczne urlopy i rozliczyć się z pracownikami z wypoczynku należnego za bieżący rok. Muszą też ułożyć pracę na najbliższy okres rozliczeniowy, przypadający w 2018 r.

Aktualizacja: 23.12.2017 16:16 Publikacja: 23.12.2017 13:00

Plan pracy i urlopów na 2018 r.

Foto: Adobe Stock

Pracodawca powinien udzielać urlopu wypoczynkowego pracownikowi w roku kalendarzowym, w którym nabył on do niego prawo, a najpóźniej do końca września roku następnego. Pod koniec roku trzeba zatem przeanalizować sytuację urlopową poszczególnych pracowników i ustalić, ile dni urlopu pozostało im do wykorzystania. Niewybrane dni wypoczynku należy udzielić, jeśli to możliwe, jeszcze w tym roku, albo ustalić termin urlopu przypadający do 30 września 2018 r.

Zaległości urlopowe pracownika mogą usprawiedliwiać jedynie okoliczności niezależne od pracodawcy, takie jak długotrwała choroba lub przebywanie zatrudnionego na urlopach związanych z rodzicielstwem. Po powrocie z takiej nieobecności szef powinien ustalić z nim termin wykorzystania urlopu wypoczynkowego do końca danego roku lub udzielić go najpóźniej do 30 września następnego roku.

Poza „zwykłym" urlopem, pracownicy mają też prawo do tzw. urlopu na żądanie, w wymiarze 4 dni w roku kalendarzowym. To zatrudniony decyduje o terminie ich wykorzystania. Musi jedynie poinformować pracodawcę o tym fakcie najpóźniej w dniu, w którym korzysta z tego wolnego. Należy jednak pamiętać, że ten urlop niewykorzystany w danym roku kalendarzowym staje się normalnym urlopem zaległym. Traci on zatem z końcem roku kalendarzowego swój szczególny charakter urlopu na żądanie.

W sprawie niewykorzystanego w danym roku urlopu na żądanie wypowiedziała się Państwowa Inspekcja Pracy (pismo GPP-110-4560-170/08/PE). Wskazała, że choć niewykorzystany urlop na żądanie staje się w kolejnym roku zwykłym urlopem wypoczynkowym, to nie musi on zostać udzielony do 30 września kolejnego roku. Przepis nakazujący udzielenie zaległego urlopu do końca września kolejnego roku nie dotyczy bowiem urlopu na żądanie.

Współczynnik urlopowy w 2018 r. dla pracowników niepełnoetatowych

Współczynnik urlopowy w 2018 r. dla pracowników niepełnoetatowych

Rzeczpospolita

Postępując zgodnie ze stanowiskiem PIP, pracodawca nie naraża się na sankcje w razie kontroli. Musi jednak liczyć się z tym, że w razie wystąpienia pracownika do sądu pracy z roszczeniem o udzielenie zaległego urlopu do 30 września, sąd nie podzieli stanowiska PIP w tej sprawie i nakaże udzielenie zaległego urlopu w terminie do końca września.

Pierwszy wypoczynek

Osoby, które podejmują zatrudnienie w ramach stosunku pracy po raz pierwszy w życiu, z upływem każdego miesiąca pracy uzyskują prawo do 1/12 wymiaru urlopu przysługującego im po przepracowaniu roku. Zatem w pierwszym roku pracy pracownikowi uprawnionemu do 20-dniowego rocznego wymiaru urlopu przysługuje 1,66 dnia wolnego po każdym miesiącu pracy.

W tym przypadku nie przewidziano obowiązku zaokrąglania wymiaru tego urlopu. Oznacza to, że gdyby pracodawca chciał ściśle udzielić pracownikowi nabytego przez niego ułamkowego wymiaru urlopu, musiałby przeliczyć go na godziny, a nawet na minuty.

Prawo do kolejnego urlopu wypoczynkowego na ogólnych zasadach pracownik nabywa 1 stycznia każdego kolejnego roku kalendarzowego. W związku z tym osoba, która została zatrudniona po raz pierwszy w grudniu 2017 r., 1 stycznia 2018 r. nabędzie prawo do pełnego urlopu. Nie ma tu zastosowania zasada nabywania przez cały rok 1/12 części tego urlopu po każdym miesiącu pracy.

Terminy wolnego

Wykorzystanie urlopów wypoczynkowych przez pracowników w danym roku kalendarzowym, pracodawca powinien zaplanować z wyprzedzeniem. Gdy w zakładzie pracy działa związek zawodowy, zazwyczaj pracodawca musi sporządzić plan urlopów. Jeśli takiej organizacji nie ma lub jest, ale wyraziła zgodę na nieprzygotowywanie takiego planu, wówczas pracodawca ustala terminy wypoczynku z poszczególnymi pracownikami.

Ustalając terminy wykorzystania urlopu wypoczynkowego w porozumieniu z pracownikiem, należy stosować zasady obowiązujące przy sporządzaniu planu urlopów. Oznacza to konieczność brania pod uwagę wniosków pracowników w sprawie terminów wypoczynku, przy jednoczesnym zapewnieniu normalnego toku pracy zakładu. Ponadto nie wolno planować urlopu na żądanie.

Przepisy nie przewidują żadnego terminu, do którego pracodawca powinien sporządzić plan urlopów wypoczynkowych na dany rok kalendarzowy. Jednak z uwagi na to, że zatrudnieni nabywają prawo do urlopu wypoczynkowego 1 stycznia danego roku, należy przyjąć, że taki plan powinien być gotowy i podany do wiadomości zatrudnionych jeszcze w grudniu.

Termin sporządzenia oraz sposób ustalania i ogłaszania planu urlopów, pracodawca określa w przepisach wewnątrzzakładowych lub w dokumencie o podobnym charakterze – jeśli nie jest zobowiązany do posiadania wskazanych przepisów wewnątrzzakładowych.

Ważne! Nie ma obowiązku sporządzenia planu urlopów na cały rok kalendarzowy. Może on dotyczyć krótszych okresów, np. półrocznych albo kwartalnych.

Współczynnik urlopowy

W 2018 r. zmieni się współczynnik urlopowy służący do obliczania ekwiwalentu pieniężnego należnego pracownikowi za niewykorzystany urlop wypoczynkowy przysługujący do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy. Aby go ustalić, należy kolejno:

1. od liczby dni w danym roku kalendarzowym odjąć łączną liczbę przypadających w tym roku niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy,

2. otrzymany wynik podzielić przez 12.

Dla osoby pracującej od poniedziałku do piątku w pełnym wymiarze czasu pracy, która z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy ma wolne soboty, współczynnik urlopowy na 2018 r. obliczamy następująco:

1. W 2018 r. występują:

- 365 dni kalendarzowych,

- 52 niedziele,

- 10 dni świątecznych przypadających w innym dniu niż niedziela,

- 52 dni wolne wynikające z rozkładu czasu pracy w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy, przyjmując, że dniem wolnym jest sobota.

2. 365 dni kalendarzowych – 114 dni (tj. 52 + 10 + 52) = 251 dni

3. 251 dni : 12 = 20,92.

Dla pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy, współczynnik urlopowy obniża się proporcjonalnie do etatu.

Współczynnik urlopowy obowiązujący w 2018 r. pracodawca będzie miał obowiązek stosować przy obliczaniu ekwiwalentu urlopowego w tym roku, niezależnie od tego, za jakie lata przysługują niewykorzystane przez pracownika dni wypoczynku.

Pracodawca powinien udzielać urlopu wypoczynkowego pracownikowi w roku kalendarzowym, w którym nabył on do niego prawo, a najpóźniej do końca września roku następnego. Pod koniec roku trzeba zatem przeanalizować sytuację urlopową poszczególnych pracowników i ustalić, ile dni urlopu pozostało im do wykorzystania. Niewybrane dni wypoczynku należy udzielić, jeśli to możliwe, jeszcze w tym roku, albo ustalić termin urlopu przypadający do 30 września 2018 r.

Zaległości urlopowe pracownika mogą usprawiedliwiać jedynie okoliczności niezależne od pracodawcy, takie jak długotrwała choroba lub przebywanie zatrudnionego na urlopach związanych z rodzicielstwem. Po powrocie z takiej nieobecności szef powinien ustalić z nim termin wykorzystania urlopu wypoczynkowego do końca danego roku lub udzielić go najpóźniej do 30 września następnego roku.

Pozostało 86% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Spadki i darowizny
Poświadczenie nabycia spadku u notariusza: koszty i zalety
Podatki
Składka zdrowotna na ryczałcie bez ograniczeń. Rząd zdradza szczegóły
Ustrój i kompetencje
Kiedy można wyłączyć grunty z produkcji rolnej
Sądy i trybunały
Sejm rozpoczął prace nad reformą TK. Dwie partie chcą odrzucenia projektów