Przepis ten ma charakter bezwzględnie obowiązujący. Umowa spółki nie może zatem ograniczać czy – tym bardziej – wyłączać prawa uczestnika spółki cywilnej do wystąpienia z takim żądaniem. W przeciwnym przypadku takie postanowienie umowy i tak będzie nieważne >patrz przykład 1.
Przykład 1.
Pan Michał, wspólnik s.c. wystąpił do sądu o jej rozwiązanie. Pozostali dwaj uczestnicy tej spółki (tj. panowie Piotr i Igor) podnieśli w odpowiedzi na pozew, że umowa wyklucza wystąpienie z takim żądaniem, stąd powództwo winno ulec oddaleniu. Ich stanowisko nie jest słuszne. Przepis art. 874 § 1 k.c., pozwalający na domaganie się rozwiązania s.c. przez sąd, ma bowiem bezwzględnie obowiązujący charakter. Wszelkie odmienne regulacje kontraktowe są więc nieważne.
Wspólnik, który domaga się rozwiązania spółki przez sąd, musi pozwać wszystkich pozostałych wspólników >patrz przykład 2 i wzór pozwu o rozwiązanie s.c. Wyrok uwzględniający powództwo zaś ma charakter konstytutywny oraz wywołuje skutek na przyszłość (ex nunc).
Przykład 2.
