Ryzyko polityczne: handlowe i nierynkowe legalne definicje

Na potrzeby ubezpieczenia transakcji i kredytów eksportowych oraz zagranicznych inwestycji bezpośrednich istnieją definicje ryzyka: handlowego, politycznego oraz nierynkowego.

Publikacja: 04.02.2018 14:00

Wyjaśnienia tych pojęć znajdują się w rozporządzeniu ministra finansów w sprawie określenia definicji ryzyka handlowego, politycznego i nierynkowego (DzU z 2014r., poz. 1470) wydanego na podstawie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych (DzU z 2017r., poz. 826 ze zm.).

Zgodnie z § 2 rozporządzenia, ryzyko handlowe obejmuje trzy następujące sytuacje:

- prawne lub faktyczne stwierdzenie niewypłacalności dłużnika, który jest podmiotem prywatnym, oraz jego poręczyciela albo gwaranta, jeżeli występują i są podmiotami prywatnymi,

- opóźnienie w spełnieniu świadczenia przez dłużnika, który jest podmiotem prywatnym, oraz jego poręczyciela albo gwaranta, jeżeli występują i są podmiotami prywatnymi,

- jednostronne zerwanie kontraktu eksportowego przez dłużnika, który jest podmiotem prywatnym, rozumiane jako niewykonanie lub nienależyte wykonanie kontraktu eksportowego, w szczególności bezpodstawna odmowa przyjęcia towarów lub usług.

Z kolei definicja ryzyka politycznego jest obszerniejsza i obejmuje:

- opóźnienie w spełnieniu świadczenia przez dłużnika, który jest podmiotem prywatnym, oraz jego poręczyciela albo gwaranta, którzy są podmiotami publicznymi,

- opóźnienie w spełnieniu świadczenia przez dłużnika, który jest podmiotem publicznym, oraz jego poręczyciela albo gwaranta, jeżeli występują,

- jednostronne zerwanie kontraktu eksportowego przez dłużnika, który jest podmiotem publicznym, rozumiane jako niewykonanie lub nienależyte wykonanie kontraktu eksportowego, w szczególności bezpodstawna odmowa przyjęcia towarów lub usług,

- środki lub decyzje kraju trzeciego, innego niż Polska lub kraj ubezpieczającego, podjęte przez rząd kraju trzeciego lub jego władze publiczne w formie uznawanej za interwencję rządu, które uniemożliwiają wykonanie umowy finansującej kontrakt eksportowy lub kontraktu eksportowego,

- ogłoszenie powszechnego moratorium płatniczego przez rząd kraju dłużnika lub kraju, który uczestniczy w dokonywaniu płatności w związku z umową finansującą kontrakt eksportowy lub kontraktem eksportowym,

- niemożność lub opóźnienie w dokonywaniu transferu należności uiszczanych w związku z umową finansującą kontrakt eksportowy lub kontraktem eksportowym, spowodowane wydarzeniami politycznymi, trudnościami gospodarczymi, środkami prawnymi lub administracyjnymi, które wystąpiły lub zostały podjęte poza granicami Polski,

- przepisy prawne przyjęte w kraju dłużnika, zgodnie z którymi dokonanie przez dłużnika płatności w walucie lokalnej powoduje zwolnienie dłużnika z długu, bez względu na to, że w wyniku wahań kursu walutowego płatność dokonana przez dłużnika, przeliczona na walutę umowy finansującej kontrakt eksportowy lub kontraktu eksportowego, nie jest wystarczająca do spełnienia przez dłużnika świadczenia w całości według stanu na dzień dokonania płatności,

- środki lub decyzje podjęte przez rząd Polski lub rząd kraju ubezpieczającego, łącznie ze środkami i decyzjami podjętymi przez Unię Europejską, odnoszące się do handlu między państwem członkowskim i krajami trzecimi, takie jak zakaz wywozu, jeżeli skutki takich środków lub decyzji uniemożliwiają należyte wykonanie umowy finansującej kontrakt eksportowy lub kontraktu eksportowego i nie są w inny sposób rekompensowane przez dany rząd,

- siłę wyższą, której działanie występuje poza granicami Polski i obejmuje w szczególności następujące zdarzenia i ich skutki: wojnę, wojnę domową, powstanie, rewolucję, zamieszki, przewlekłe masowe strajki, trzęsienie ziemi, wybuch wulkanu, cyklon, tajfun, powódź, gwałtowną falę przypływową, pożary o rozmiarach katastrofalnych, awarię nuklearną, akty piractwa morskiego.

Zgodnie z §4 ryzyko nierynkowe obejmuje ryzyko handlowe i polityczne zdefiniowane w powyższy sposób związane z dłużnikami mającymi siedziby w krajach innych niż kraje Unii Europejskiej, Australia, Kanada, Islandia, Japonia, Nowa Zelandia, Norwegia, Szwajcaria i Stany Zjednoczone Ameryki. W praktyce może więc objąć zdecydowaną większość państw na świecie (165 krajów). Ponadto w myśl ust. 2 tak określone ryzyko handlowe i polityczne, dotyczące dłużników mających siedziby w krajach wymienionych w ust. 1, traktuje się jako ryzyko nierynkowe w przypadku uznania przez Komisję Europejską ryzyka dotyczącego dłużników z tych krajów za ryzyko tymczasowo nierynkowe. W tej chwili taki status został nadany dłużnikom z Grecji i w obecnym porządku prawnym będzie obowiązywał co najmniej do grudnia 2018r.

Wyjaśnienia tych pojęć znajdują się w rozporządzeniu ministra finansów w sprawie określenia definicji ryzyka handlowego, politycznego i nierynkowego (DzU z 2014r., poz. 1470) wydanego na podstawie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych (DzU z 2017r., poz. 826 ze zm.).

Zgodnie z § 2 rozporządzenia, ryzyko handlowe obejmuje trzy następujące sytuacje:

Pozostało 92% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Konsumenci
Sąd Najwyższy orzekł w sprawie frankowiczów. Eksperci komentują
Prawo dla Ciebie
TSUE nakłada karę na Polskę. Nie pomogły argumenty o uchodźcach z Ukrainy
Praca, Emerytury i renty
Niepokojące zjawisko w Polsce: renciści coraz młodsi
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Aplikacje i egzaminy
Postulski: Nigdy nie zrezygnowałem z bycia dyrektorem KSSiP