Treść dostępna jest dla naszych prenumeratorów!
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach e-prenumeraty Rzeczpospolitej. Korzystaj z nieograniczonego dostępu i czytaj swoje ulubione treści w serwisie rp.pl i e-wydaniu.
Arkadiusz Turczyn: Ochrona seksualności małoletnich
Narzędzia ochrony seksualności małoletnich zostały wprawdzie ujęte w licznych przepisach prawa, jednak ich stosowanie niekiedy sprawia wrażenie niewystarczającego.
Niekiedy te regulacje są zbyt ścisłe, niekiedy nie przewidują wszystkich możliwych zdarzeń, które mogą skrzywdzić małoletnich. Ich doprecyzowywanie podąża za potrzebą wynikającą dopiero z konkretnych przypadków. Obowiązujące regulacje ujęte są m.in. w art. 200 k.k. normującym seksualne wykorzystanie małoletniego, art. 200a k.k. regulującym karalność nawiązywania kontaktu z małoletnim za pośrednictwem systemu teleinformatycznego lub sieci telekomunikacyjnej w celu seksualnego wykorzystania, a także art. 200b k.k., który mówi, że kto publicznie propaguje lub pochwala zachowania o charakterze pedofilskim, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch. Niedosyt regulacyjny każe zapytać choćby o to, co z bezpośrednią odpowiedzialnością za czyny, które są tylko zbliżone do powyższych zakresów normatywnych przy ścisłej wykładni prawa karnego, np. tolerowanie określonego zachowania w strukturach jakiejś organizacji, na którą ma się wpływ, gdy prawny szczególny obowiązek niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego, o którym mowa w art. 18 § 3 k.k., jest niejednoznaczny lub niezupełny, a dochodzi do niego na skutek zaniechania lub ułatwienia innej osobie.
Pozostało 86% artykułu
