Zmienione przepisy m.in. ustaw o CIT i PIT, statuujące „ulgę na złe długi", obowiązują od 1 stycznia 2020 r.
Pod tym pojęciem należy rozumieć przepisy regulujące korektę wysokości podstawy opodatkowania lub strat w związku z nieuregulowanymi wierzytelnościami o zapłatę świadczenia pieniężnego z tytułu transakcji handlowej. Nowe przepisy mają z jednej strony zniechęcać niesolidnych dłużników do zalegania z zapłatą, z drugiej zaś dawać wierzycielom prawo do zmniejszenia dochodu (zwiększenia straty) o wartość nieuregulowanej należności. Ustawodawca zdecydował, że w przypadkach wskazanych w ustawie, korekcie podlegać będzie podstawa opodatkowania, przy czym w odniesieniu do wierzycieli korekta ta ma charakter fakultatywny (rodzaj ulgi), a w odniesieniu do dłużników obligatoryjny (charakter sankcji).