W 1993 r. nabyłem wspólnie z innym podmiotem po połowie prawa wieczystego użytkowania działki, na której stał zrujnowany budynek hotelu. Transakcja nie była obciążona podatkiem od towarów i usług. W 1999 roku odkupiłem drugą połowę wyremontowanego i działającego hotelu od współwłaściciela, stając się jedynym właścicielem zarówno działki, jak i budynku. W tym przypadku transakcja była obciążona VAT. Obecnie zamierzam sprzedać hotel i zastanawiam się, czy taką dostawę należy opodatkować stawką podstawową VAT, czy też jest możliwość zastosowania zwolnienia – pyta czytelnik.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów. Według art. 2 pkt 6 tej ustawy towarami są natomiast rzeczy oraz ich części. Posiłkując się kodeksem cywilnym, można stwierdzić, że rzeczami są wszelkie przedmioty materialne, czyli również nieruchomości. Dodatkowo na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT z dostawą towarów zrównano zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu.
Nie ulega zatem wątpliwości, że planowana transakcja mieści się w zakresie regulacji ustawy o VAT i co do zasady podlega opodatkowaniu. Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Ze względu na to dla rozstrzygnięcia o opodatkowaniu lub o ewentualnym zwolnieniu z VAT planowanej transakcji decydujące są regulacje dotyczące nieruchomości rozumianych jako budynki.
W dwóch przypadkach
Ustawa o VAT faktycznie przewiduje dwa zwolnienia przedmiotowe w zakresie dostawy nieruchomości. Pierwsze z omawianych zwolnień uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 to zwolnienie z opodatkowania dostawy budynków lub ich części, z wyjątkiem sytuacji gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku lub jego części upłynął okres krótszy niż dwa lata >patrz ramka.
W omawianym przypadku, z uwagi na stan hotelu w 1993 r., można przyjąć, że wydatki poniesione na ulepszenie przekroczyły wskazany limit 30 proc. wartości początkowej. W takiej sytuacji sprzedaż hotelu odbywałaby się w ramach pierwszego zasiedlenia, chociaż stwierdzenie to jest prawidłowe jedynie w odniesieniu do połowy hotelu nabytej w 1993 roku. W przypadku drugiej połowy hotelu dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia (po ulepszeniu) nastąpiła w 1999 roku, zatem sprzedaż tej części spełniałaby przesłanki zastosowania omawianego zwolnienia.