W maja 2023 r. spółka wystąpiła o interpretację ustawy o CIT. Konkretnie chodziło o to czy będzie uprawniona do zastosowania stawki amortyzacji podatkowej obniżonej do dowolnej wysokości dla wybranych środków trwałych. To znaczy takich, które podlegają lub podlegały amortyzacji podatkowej, dla których przyjęto metodę amortyzacji liniowej, zgodnie z zasadami z art. 16i ust. 1 ustawy o CIT.
Z wniosku wynikało, że spółka od 1 stycznia 2021 r. jest podatnikiem CIT. Wcześniej nim nie była, a przychody i koszty związane z działalnością były dzielone pomiędzy jej wspólników proporcjonalnie do udziałów w zyskach i opodatkowane u wspólników.
Czytaj więcej
Jeżeli działalność prowadzona przez spółkę z o.o. spółkę komandytową nie jest ryzykowna, można zreorganizować ją do zwykłej spółki komandytowej, w której komplementariuszem będzie osoba fizyczna. To najszybsza i najprostsza forma reorganizacji, choć sposobów na zmianę wspólnika będącego komplementariuszem jest wiele.
Fiskus zgodził się, że spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki amortyzacji podatkowej obniżonej do dowolnej wysokości dla wybranych środków trwałych dla których przyjęto metodę liniową, w roku podatkowym, w którym podejmie taką decyzję. Ale nie zgodził się, że będzie uprawniona do zastosowania w odniesieniu do poprzednich lat podatkowych – nieprzedawnionych – stawki amortyzacji podatkowej obniżonej do dowolnej wysokości tj. nawet bliskiej zeru.
Spółka zaskarżyła interpretację, ale Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił jej skargę. Zastrzegł jednak, że niezasadność stanowiska skarżącej nie wynika z wykładni art. 16i ust. 5 ustawy o CIT. Sąd bowiem zasadniczo podzielił linię orzeczniczą wskazującą na dopuszczalność zmiany stawki amortyzacji środka trwałego wstecz, tj. korekty dotychczas przyjętej stawki. Niemniej WSA zauważył, że skarżąca działa w formie organizacyjno-prawnej spółki komandytowej i w takiej formie funkcjonowała też przed 1 stycznia 2021 r. Przed tą datą nie była jednak podatnikiem CIT. Sporny środek trwały tj. odwiert geotermalny, został zaś przyjęty do amortyzacji przez wspólników spółki komandytowej jako podatników PIT lub CIT. W ocenie WSA w sytuacji spółek komandytowych dostrzegalna jest analogia w odniesieniu do statusu spółek powstałych wskutek przekształcenia z podmiotu, który nie był wcześniej podatnikiem CIT. Z tą jednak różnicą, że zmiana statusu prawnopodatkowego skarżącej miała miejsce z mocy prawa. I w ocenie sądu w braku odpowiednich regulacji odnoszących się do sytuacji spółek komandytowych jako nowych podatników CIT można byłoby się zastanawiać nad dopuszczalnością analogii do uregulowań w zakresie spółek po przekształceniu.
