[b]Potwierdziła to izba skarbowa w interpretacji z 20 października 2009 r. (IPPB1/415-541/09-6/ES).[/b]
Przypomniała, że od 2007 roku niektórzy podatnicy mogą korzystać z tzw. amortyzacji jednorazowej. Zasady jej stosowania określają art. 22k ust. 7 – 12 ww. [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=F2E887FE086DC1759E63324E65DE1105?id=80474]ustawy o PIT[/link]. Zgodnie z nimi podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, oraz mali podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, oraz wartości niematerialnych i prawnych do wysokości nieprzekraczającej równowartości 50 000 euro.
Limit ten zmieniła ustawa z 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU nr 69, poz. 587). Mówi ona, że w latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r., kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o PIT oraz art. 16k ust. 7 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C09382B178A43C049BEFB37FE6D69C89?id=115893]ustawy o CIT[/link] wynosi 100 000 euro w każdym z tych lat podatkowych.
Kwoty wyrażone w euro należy przeliczać według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiło zdarzenie, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Przy określaniu limitu nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 3500 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
