Niecelowe postępowanie, gdy należność uległa przedawnieniu

Rozpoznając wniosek o umorzenie należności wynikających z ostatecznych decyzji administracyjnych, organ powinien się pochylić także nad kwestią przedawnienia dochodzonych zobowiązań.

Publikacja: 19.04.2016 02:00

Niecelowe postępowanie, gdy należność uległa przedawnieniu

Foto: 123rf

Czego dotyczył spór

Prezydent wydał decyzję o obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w formie zasiłku celowego. Gdy rozstrzygnięcie to dotarło do adresata, ten wystąpił o umorzenie długu. Wyjaśnił, że powinien otrzymywać zasiłek z tytułu niepełnosprawności, ale został go pozbawiony. Obecnie nie korzysta z pomocy miejskiego ośrodka pomocy rodzinie pomimo tego, że kwalifikuje się do jej otrzymania. Pomaga mu rodzina i utrzymuje się z prac dorywczych. Tłumaczył, że jego sytuacja zdrowotna i majątkowa jest krytyczna. W przypadku odmowy umorzenia należności popadnie w zadłużenie, którego nie będzie w stanie spłacić.

Dyrektor miejskiego ośrodka pomocy rodzinie, działając z upoważnienia prezydenta, odmówił jednak umorzenia należności. Podkreślił, że podstawą odmowy uwzględnienia wniosku był brak współpracy z pracownikiem socjalnym. Urzędnicy nie kwestionowali, że jest osobą bezrobotną i pracuje jedynie dorywczo. Jednak z ich ustaleń wynikało, że nie ma zaległości w spółdzielni mieszkaniowej ani u dostawców energii elektrycznej i gazu. Dokonywane przez niego wpłaty na poczet czynszu, a także opłat za energię elektryczną i gaz wskazują na znaczną różnicę między udokumentowanymi dochodami i wydatkami. Z wywiadu środowiskowego wynika również, że zajmuje dwupoziomowe mieszkanie o wysokim standardzie, wyposażone w niezbędny sprzęt RTV i AGD.

Mężczyzna nie dawał za wygraną. Tłumaczył, że decyzja zawiera uzasadnienie niezgodne z prawdą. Podał, że jest osobą niepełnosprawną i nie mógł skontaktować się z pracownikiem socjalnym. Wielokrotnie próbował się dodzwonić do urzędu, ale nikt nie podnosił słuchawki.

Odwołanie nic nie dało i sprawa trafiła na wokandę. W skardze do sądu pełnomocnik mężczyzny zwrócił dodatkowo uwagę, że należność, której umorzenia żąda, mogła ulec przedawnieniu. A to uzasadniałoby umorzenie postępowania. Ponadto umorzenie postępowania egzekucyjnego potwierdza, że organ był przekonany o wygaśnięciu obowiązku.

Rozstrzygnięcie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uwzględnił skargę. Co prawda jego zdaniem samo ostateczne postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego nie oznacza, że na zobowiązanym przestał ciążyć obowiązek, którego wykonanie było przedmiotem umorzonego postępowania. Niemniej jednak sąd stwierdził, że w toku rozpoznawania wniosku o umorzenie należności wynikających z ostatecznych decyzji administracyjnych organ powinien się pochylić także nad kwestią przedawnienia dochodzonych zobowiązań. Przemawia za tym usytuowanie instytucji przedawnienia w przepisie art. 104 ustawy o pomocy społecznej.

Sąd zauważył, że zawarte w nim regulacje dotyczą zasad egzekwowania kwot wynikających z ostatecznych decyzji organów pomocowych. A takie usytuowanie instytucji przedawnienia wskazuje na celowość badania kwestii przedawnienia należności, tym bardziej w toku postępowania z wniosku o umorzenie należności. Również względy ekonomiki procesowej i racjonalności postępowania wskazują na celowość ustalenia, czy nie doszło do przedawnienia należności. Niecelowym bowiem, wręcz nieracjonalnym wydaje się przeprowadzenie np. całego postępowania wyjaśniającego czy rozpoznawczego dotyczącego należności, aby na koniec stwierdzić, że nie mogą one zostać wyegzekwowane, gdyż uległy przedawnieniu.

Co prawda WSA wskazał, że ustawa o pomocy społecznej milczy, jaką formę powinno przybrać ustalenie w toku rozpatrywania sprawy przez organ, że doszło do przedawnienia. Jednak w jego ocenie w przypadku postępowania w trybie art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej należałoby rozważyć, czy przedawnienia należności nie należy traktować jako innego szczególnie uzasadnionego przypadku umorzenia należności.

Wyrok WSA w Szczecinie z 24 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Sz 969/15.

Czego dotyczył spór

Prezydent wydał decyzję o obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w formie zasiłku celowego. Gdy rozstrzygnięcie to dotarło do adresata, ten wystąpił o umorzenie długu. Wyjaśnił, że powinien otrzymywać zasiłek z tytułu niepełnosprawności, ale został go pozbawiony. Obecnie nie korzysta z pomocy miejskiego ośrodka pomocy rodzinie pomimo tego, że kwalifikuje się do jej otrzymania. Pomaga mu rodzina i utrzymuje się z prac dorywczych. Tłumaczył, że jego sytuacja zdrowotna i majątkowa jest krytyczna. W przypadku odmowy umorzenia należności popadnie w zadłużenie, którego nie będzie w stanie spłacić.

Pozostało 82% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Konsumenci
Sąd Najwyższy orzekł w sprawie frankowiczów. Eksperci komentują
Prawo dla Ciebie
TSUE nakłada karę na Polskę. Nie pomogły argumenty o uchodźcach z Ukrainy
Praca, Emerytury i renty
Niepokojące zjawisko w Polsce: renciści coraz młodsi
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Aplikacje i egzaminy
Postulski: Nigdy nie zrezygnowałem z bycia dyrektorem KSSiP