Korespondencja z Paryża
Wysoki (190 cm wzrostu), obdarzony pewnością siebie typową dla osób, którym się w życiu powiodło, z godnością patrzy przed siebie. Nestor francuskich artystów zaczął malować w okresie poprzedzającym wybuch II wojny światowej. Po wojnie brał udział w wystawach zestawiających nowojorskich ekspresjonistów z europejskimi abstrakcjonistami lirycznymi. Pokazywano jego obrazy obok Wolsa, Mathieu, Pollocka i Marka Rothki. Z tym ostatnim łączyła go przyjaźń, przerwana tragiczną śmiercią Rothki.
Oryginalne witraże
O tym, że poświęci życie sztuce, zadecydował przypadek. Urodził się w Rodez, niewielkim mieście znajdującym się koło Tuluzy na południu Francji. Miał 12 lat, kiedy szkoła wybrała się z wycieczką do oddalonego o niecałe 40 km Conques, by zwiedzić unikalne opactwo Saint-Foy, należące do najcenniejszych zabytków we Francji. Romańska architektura zrobiła na nim ogromne wrażenie, doznał szoku estetycznego.
Ponad 55 lat później, jako cieszący się uznaniem malarz, dostał zamówienie na projekt witraży do 104 okien opactwa. Współpraca z mistrzem szklarskim Jeanem-Dominikiem Fleury trwała siedem lat. W 1994 r. oryginalne witraże w biało-szarej gamie z rytmicznymi czarnymi liniami podkreślającymi rysunek stały się częścią kościoła. Wirtualna wizyta dostępna jest w sieci.
W roku upadku muru berlińskiego Pierre Soulages miał dużą wystawę retrospektywną w Kasel. Wybór miejsca nie był przypadkowy, udział artysty w trzech pierwszych Documenta (w latach 1955, 1959, 1964) przyczynił się do jego międzynarodowej sławy. Już w 1960 r. miał wystawę w Hanowerze, która wędrowała po Niemczech, Holandii i Szwecji. Wystawiał w ponad 100 liczących się muzeach świata, a jego obrazy znajdują w ponad 160 muzeach i kolekcjach prywatnych. Był pierwszym żyjącym malarzem, któremu Ermitaż w Sankt Petersburgu zorganizował ekspozycję.
