Przepisy umożliwiające profilowanie pomocy dla osób bezrobotnych obowiązują od maja 2014 r. Bezrobotny, który stara się o świadczenia z urzędu pracy, może zostać przydzielony do jednej z trzech kategorii. Od tego uzależniony jest rodzaj pomocy, na którą może liczyć. Kategoria pierwsza to bezrobotni aktywni, którzy chcą szybko podjąć pracę i nie potrzebują specjalistycznej pomocy np. w formie szkoleń. Od urzędu pracy oczekują jedynie przedstawienia ofert zatrudnienia. Do drugiej grupy wpisuje się osoby, które wymagają wsparcia i chcą korzystać ze wszystkich form pomocy, jakie oferują urzędy pracy. Trzeci profil pomocy dotyczy osób, które są „oddalone od rynku pracy", czyli „osoby z problemami": długoletni beneficjenci pomocy społecznej, osoby, które nie chcą pracować, a także kobiety sprawujące opiekę nad dziećmi lub starszymi osobami, samotne osoby niepełnosprawne i mieszkańcy małych miast.

Jeszcze zanim przepisy o profilowaniu weszły w życie wzbudziły zastrzeżenia Fundacji Panoptykon, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych oraz Rzecznika Praw Obywatelskich. Przepisom zarzucano m.in. niekonstytucyjność, brak przejrzystości oraz dyskryminacyjny charakter. Jednym z podstawowych problemów był brak jasności co do tego, na podstawie jakich informacji bezrobotni będą przydzielani do poszczególnych kategorii. Zabrakło także rozwiązania przewidującego możliwość wnioskowania przez osobę bezrobotną o zmianę pierwotnie ustalonego profilu pomocy.

Jak donosiła w maju prasa, ministerstwu rodziny, pracy i polityki społecznej kierowanemu przez Elżbietę Rafalską także nie podobają się zasady profilowania i w związku z tym resort planuje napisanie nowej ustawy o zatrudnieniu. Rzecznik praw obywatelskich zapytał szefową MRPiPS, jaki ma być zakres planowanych zmian, jeśli ministerstwo faktycznie je rozważa. Rzecznik poprosił także o wskazanie terminów podjęcia prac na przepisami.