CIT: co należy wiedzieć o raportowaniu grupowym

Informacja o jednostkach wchodzących w skład grupy kapitałowej obejmuje ich dane identyfikacyjne oraz dotyczące m.in.: przychodów, zysku (straty), podatku, kapitału, pracowników i majątku – z podziałem na państwa lub terytoria.

Publikacja: 07.06.2017 05:00

CIT: co należy wiedzieć o raportowaniu grupowym

Foto: Fotolia

Wśród nowych obowiązków z zakresu cen transferowych warto wspomnieć także o tzw. raportowaniu grupowym – „CbC" (z angielskiego Country-by-Country). Poniżej wyjaśnione są kluczowe aspekty dotyczące tej dokumentacji.

Początkowo (do 3 kwietnia 2017 r.) przepisy o raportowaniu CbC były zawarte w ustawie o CIT (art. 27 ust. 6 ustawy o CIT). Obecnie regulacje w tym zakresie obejmuje ustawa z 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (dalej: ustawa). Wdraża ona m.in. dyrektywę Rady 2011/16/UE z 15 lutego 2011 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania. Ustawa ta dotyczy głównie wymiany informacji podatkowych z innymi państwami, ale obejmuje również przepisy o obowiązkach instytucji finansowych w zakresie wymiany informacji podatkowych, a także właśnie wymogi w zakresie raportowania CbC (art. 82 – 88 ustawy).

Raport CbC to informacja (dokumentacja) o jednostkach wchodzących w skład grupy kapitałowej w rozumieniu przepisów o rachunkowości:

a) dla której jest sporządzane skonsolidowane sprawozdanie finansowe,

b) w której skład wchodzą co najmniej dwie jednostki mające siedzibę lub zarząd w różnych państwach,

c) której skonsolidowane przychody przekroczyły w poprzednim roku obrotowym 750 mln euro.

Zawiera ona m.in. (art. 87 ustawy):

– wielkości osiągniętych przychodów,

– zrealizowanego zysku (straty) przed opodatkowaniem,

– zapłaconego podatku dochodowego,

– należnego podatku dochodowego,

– kapitału podstawowego,

– niepodzielonego zysku z lat ubiegłych,

– liczby pracowników,

– aktywów rzeczowych (trwałych i obrotowych), innych niż środki pieniężne i ich ekwiwalenty,

– rodzaju działalności jednostek wchodzących w skład grupy podmiotów

z podziałem na państwa lub terytoria.

Wprowadzenie przepisów o CbC ma za zadanie zebranie informacji dotyczących całej grupy w której działa podmiot polski. Ma to na celu ułatwienie kontroli cen transferowych poprzez dokonanie analizy aktywności grup kapitałowych. Sama ustawa wskazuje, że raport CbC może być wykorzystany w celu analizy ryzyka zaniżenia dochodu do opodatkowania w obszarze cen transakcyjnych oraz do innych analiz ekonomicznych lub statystycznych (art. 83 ust. 2 ustawy).

Tylko jeden podmiot z całej grupy kapitałowej zobowiązany jest do sporządzania raportu CbC i przekazania go do odpowiedniego organu podatkowego. Co do zasady zobowiązanymi do składania CbC są jednostki dominujące w grupie podmiotów powiązanych. Grupa (podmiot dominujący) może jednak wyznaczyć także inny podmiot, który będzie składał taki raport.

Ustawa wprowadza zasadniczo obowiązek raportowania CbC dla polskich jednostek dominujących w grupach kapitałowych (art. 83 ust. 1 ustawy). Muszą one przesłać raport CbC do szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w terminie 12 miesięcy od zakończenia roku obrotowego, za który jest sporządzane roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe.

W pewnych okolicznościach polskie spółki, które nie są jednostkami dominującymi, również muszą jednak składać raport CbC. Dotyczy to m.in. sytuacji, gdy jednostka dominująca nie ma obowiązku przekazania raportu CbC lub gdy polskie organy skarbowe nie mają możliwości wymiany informacji z państwem rezydencji jednostki, która składa raport CbC (art. 84 ustawy).

Każda polska spółka będąca członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej jest zobowiązana do poinformowania szefa KAS najpóźniej w ostatnim dniu sprawozdawczego roku obrotowego danej grupy podmiotów o tym czy:

1) jest jednostką dominującą lub wyznaczoną jednostką, składającą raport CbC albo

2) który podmiot w grupie jest jednostką składającą raport CbC wraz ze wskazaniem państwa, w którym zostanie on przekazany.

Uwaga! Ustawa przewiduje kary pieniężne do 1 mln zł za niedochowanie tych obowiązków.

Co do zasady, raport „CbC" powinien zostać przekazany w terminie 12 miesięcy od zakończenia roku obrotowego, dla którego sporządzane jest sprawozdanie skonsolidowane. Pierwszy „polski" raport CbC (sporządzany przez podmiot polski) należy sporządzić za rok 2016 (za rok obrotowy rozpoczynający się po 31 grudnia 2015 r. – art. 103 ust. 1 ustawy). Pierwszą informację o sporządzeniu raportu CbC przez inny podmiot w grupie należy złożyć za rok 2017 (za rok rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2016 r. – art. 104 ust. 1 ustawy). ?

Wśród nowych obowiązków z zakresu cen transferowych warto wspomnieć także o tzw. raportowaniu grupowym – „CbC" (z angielskiego Country-by-Country). Poniżej wyjaśnione są kluczowe aspekty dotyczące tej dokumentacji.

Początkowo (do 3 kwietnia 2017 r.) przepisy o raportowaniu CbC były zawarte w ustawie o CIT (art. 27 ust. 6 ustawy o CIT). Obecnie regulacje w tym zakresie obejmuje ustawa z 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (dalej: ustawa). Wdraża ona m.in. dyrektywę Rady 2011/16/UE z 15 lutego 2011 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania. Ustawa ta dotyczy głównie wymiany informacji podatkowych z innymi państwami, ale obejmuje również przepisy o obowiązkach instytucji finansowych w zakresie wymiany informacji podatkowych, a także właśnie wymogi w zakresie raportowania CbC (art. 82 – 88 ustawy).

Pozostało 81% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Konsumenci
Sąd Najwyższy orzekł w sprawie frankowiczów. Eksperci komentują
Prawo dla Ciebie
TSUE nakłada karę na Polskę. Nie pomogły argumenty o uchodźcach z Ukrainy
Praca, Emerytury i renty
Niepokojące zjawisko w Polsce: renciści coraz młodsi
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Aplikacje i egzaminy
Postulski: Nigdy nie zrezygnowałem z bycia dyrektorem KSSiP