Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 14 marca 2016 r. (I SA/Wr 1922/15).
Spółka zamierzała uruchomić produkcję na Filipinach i podjęła decyzję o prowadzeniu tam działalności przez spółkę zależną. Spółka poniosła i ponosi w związku z tym wydatki na usługi doradcze, prawnicze i podobne. Dzięki tym usługom spółka sprawuje funkcje właścicielskie nad posiadanymi aktywami i uzyskuje informacje na temat rynku, na którym funkcjonuje spółka zależna, co w przyszłości może skutkować powstaniem przychodów ze sprzedaży aktywów tej spółka zależnej.
Spółka zadała pytanie, czy ponoszone przez nią wydatki związane z obejmowaniem udziałów w spółce zależnej i ze sprawowaniem funkcji właścicielskich wobec podmiotu zależnego są kosztami uzyskania przychodów, do których zastosowanie mają zapisy art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT. Zdaniem spółki są to koszty właścicielskie, służące wyłącznie udziałowcowi, czyli spółce. Stanowią one koszt podatkowy na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT). Spółka wskazała, że istnieje związek między ponoszeniem tych kosztów a uzyskiwaniem przychodów, a ponadto nie podlegają one wyłączeniu z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Zdaniem organu podatkowego stanowisko spółki jest nieprawidłowe. Organ wskazał, że spółka i spółka zależna są odrębnymi podmiotami prawnymi, podatnikami, a ich współzależność ekonomiczna nie może decydować o uznaniu wydatków za koszt podatkowy danego podmiotu. W ocenie organu sporne wydatki pozostają w związku przyczynowym z przychodami spółki filipińskiej i tam powinny zostać rozliczone.
W wyroku sąd stwierdził, że skarga była niezasadna. Sąd przyjął, że sporne wydatki zostały poniesione na rozpoczęcie działalności spółki filipińskiej. Kluczowe dla sądu było ustalenie, że wydatki pozostają w związku z działalnością spółki filipińskiej, która jest odrębnym podatnikiem. Sąd wskazał, że kosztem uzyskania przychodów nie mogą być wydatki podmiotu pozostającego z związkach gospodarczych, ponieważ w ten sposób można byłoby do nich zaliczyć każdy wydatek.
