- Czemu służy oznaczanie dowodu księgowego – stanowiącego podstawę wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów – numerem, pod którym dowód ten wpisano do księgi? – pyta czytelnik.
Z objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów wynika, że kolumna 1 podatkowej księgi przychodów i rozchodów przeznaczona jest do wpisania kolejnego numeru zapisów do księgi. Tym samym numerem należy oznaczyć dowód stanowiący podstawę zrobienia zapisu. Oznacza to, że dowód księgowy, na podstawie którego dokonano zapisu w podatkowej księdze, należy oznaczyć tym samym numerem, pod którym dowód ten wpisano do księgi. Ma to na celu ułatwienie odszukiwania i przyporządkowywania dokumentu do zapisu i odwrotnie.
Stosownie do § 12 ust. 3 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (dalej: rozporządzenie), podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:
1) faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami, lub
2) inne dowody, wymienione w § 13 i 14 rozporządzenia, stwierdzające fakt przeprowadzenia operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
