Organizm mrówek wytwarza w sposób naturalny, nie stymulowany sztucznie, substancje zdolne do niszczenia larw, bakterii, zarodników grzybów, itp. Właśnie w tym naukiowcy upatrują [potencjalnej szansy na stworzenie leków nowej generacji, przydatnych w zwalczaniu różnego rodzaju stanów zapalnych.
Niepokojąco rośnie liczba czynników patogennych odpornych na działanie antybiotyków. Na przykład, rocznie w stanach zjednoczonych infekują one o0koło dwóch milionów osób. Dlatego naukowcy szukają sposobu, aby do walki z ta plagą zaprząc 'owady społeczne' jakimi, między innymi, są mrówki.
Badacze chcą podpatrzeć u tych owadów, w jaki sposób radzą sobie z bakteriami odpornymi na środki farmaceutyczne, ake bezradnymi wobec substancji wydzielanych przez ich organizmy. Artykuł o takich badaniach zamieszcza pismo "Royal Society Open Science".
Dwanaście spośród dwudziestu testowanych gatunków mrówek ma właściwości antymikrobowe, działające mniej lub bardziej intensywnie. Wbrew oczekiwaniom, czym badacze byli zaskoczeni, zaobserwowali, że mrówki największe oraz żyjące w największych koloniach (robotnice0 wcale nie wytwarzają najsilniejszych substancji antymikrobowych, ani też nie wydzielają ich najobficiej. Zauważyli, że dwa spośród testowanych gatunków, najmniejsze ( Momnomorium minimum oraz Solenopsis molesta) były pod tym względem najaktywniejsze.
Kolejna obserwacja: Spośród weryfikowanych, osiem gatunków nie wytwarza antybiotyków ani żadnych substancji skutecznych przeciw bakteriom użytym w doświadczeniu - w tym przypadku chodzi o niepatogenne bakterie żyjące na ludzkiej skórze - Staphylococcus epidermidis.