Pracodawca musi chronić zdrowie i życie pracowników, zapewniając im bezpieczne i higieniczne warunki pracy. Na ten ogólny obowiązek składają się liczne powinności z zakresu technicznego bezpieczeństwa pracy. Dlatego praca powinna odbywać się też z poszanowaniem zasad higieny.
Jakie przepisy
Z art. 233 kodeksu pracy wyraźnie wynika, że pracodawca musi zapewnić załodze odpowiednie urządzenia higieniczno-sanitarne oraz dostarczyć niezbędne środki higieny osobistej. Konkretyzuje to § 115 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (DzU z 2013 r. nr 169, poz. 1650 ze zm.). Zgodnie z nim pracodawca ma dostarczyć pracownikom środki higieny osobistej, których ilość i rodzaje powinny być dostosowane do rodzaju i stopnia zanieczyszczenia ciała przy określonych pracach.
Kodeks pracy nakłada jedynie obowiązek „dostarczenia" środków higieny osobistej (co może być odebrane jako jednorazowe działanie), natomiast rozporządzenie wskazuje na wymóg „dostarczania" środków.
Stopień nieczystości
Ilości i rodzaje środków higieny mają być dostosowane do specyfiki konkretnej pracy – w szczególności do stopnia zanieczyszczenia ciała, jakie towarzyszy wykonywanym zadaniom. Pracownik banku inaczej wygląda po ośmiu godzinach pracy niż ten z produkcji czy robotnik budowlany. Stąd urzędnik bankowy nie powinien oczekiwać, że obok mydła szef zapewni mu dodatkowo np. pastę bhp.
Uwzględniając zasadę, że „nie każda praca brudzi tak samo", zatrudnionych można przyporządkować do kilku grup. Różnią się one charakterem pracy i poziomem zabrudzenia:
