Związek między czasem pracy a prawem pracownika do wynagrodzenia jest oczywisty. W konsekwencji czas pracy osób zatrudnionych na podstawie stosunku pracy trzeba ewidencjonować. To niezbędne dla prawidłowego ustalenia wynagrodzenia za pracę, jak również innych świadczeń związanych z pracą.
Mimo że przepisy regulujące problematykę ewidencji czasu pracy na to nie wskazują, wydaje się, że ewidencjonowanie czasu pracy spełnia jeszcze jeden cel. Jest nim monitorowanie przestrzegania przez pracodawcę przepisów o czasie pracy.
Zapisy w karcie
Zawartość ewidencji czasu pracy regulują przepisy rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 28 maja 1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika (tekst jedn. DzU z 2017 r., poz. 894). Zgodnie z § 8 tego rozporządzenia, pracodawca zakłada i prowadzi odrębnie dla każdego pracownika tzw. kartę ewidencji czasu pracy w zakresie obejmującym:
- pracę w poszczególnych dobach, w tym w niedziele i święta, w porze nocnej, w godzinach nadliczbowych oraz w dni wolne od pracy wynikające z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy,
- dyżury, urlopy, zwolnienia od pracy, jak również inne usprawiedliwione oraz nieusprawiedliwione nieobecności w pracy.
