Wprowadzenie indywidualnego rozkładu czasu pracy możliwe jest na podstawie przepisów kodeksu pracy. Przepisy antykryzysowe zmodyfikowały kodeksowe zasady w tym zakresie, dając pracodawcy możliwość jego zastosowania bez wniosku pracownika.
[srodtytul]Bez nadgodzin[/srodtytul]
Zgodnie z art. 142 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=B5E347C50E4D2860978BAD3D891C7A48?n=1&id=76037&wid=337521]kodeksu pracy[/link] na pisemny wniosek pracownika pracodawca może ustalić indywidualny rozkład czasu pracy w ramach systemu czasu pracy, którym pracownik jest objęty. Na podstawie przepisów ustawy antykryzysowej pracodawca może swobodnie ustalać oddzielnie dla każdego pracownika różne godziny rozpoczynania i kończenia pracy w każdym dniu tygodnia.
Jeżeli pracownik będzie świadczył pracę dwa razy w ciągu jednej doby pracowniczej (rozumianej w przepisach prawa pracy jako kolejne 24 godziny, począwszy od momentu rozpoczęcia świadczenia pracy), nie będzie to traktowane jak praca w nadgodzinach.
[b]Wprowadzenie w życie indywidualnego rozkładu czasu pracy może odbywać się w dwóch etapach[/b]. Po pierwsze, pracodawca musi uzyskać zgodę przedstawicieli pracowników na stosowanie indywidualnego rozkładu czasu pracy. Umieszcza się ją w układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi.