22 czerwca 2017 r. TSUE negatywnie ocenił węgierski system zezwoleń na urządzanie gier losowych online. Wyrok Trybunału został poprzedzony opinią rzecznika generalnego Macieja Szpunara, która stanowi doskonały przykład rozumowania w sprawach dotyczących wprowadzanych przez państwa członkowskie ograniczeń w swobodzie świadczenia usług.
Stan faktczny
Spółka Unibet z siedzibą na Malcie, posiadająca zezwolenia na urządzanie gier losowych w różnych państwach członkowskich UE, oferowała gry losowe online na terytorium Węgier, nie uzyskawszy zezwolenia węgierskiego na taką działalność. Węgierskie organy podatkowe wydały wobec spółki decyzje administracyjne nakazujące blokadę dostępu do jej stron internetowych z terytorium Węgier. Spółka zaskarżyła decyzje organów, argumentując, że przepisy krajowe przyznają operatorom gier losowych online jedynie teoretyczną możliwość świadczenia usług transgranicznie, podczas gdy w rzeczywistości operatorzy ci nie są w stanie uzyskać od władz zezwoleń, które są konieczne do świadczenia tych usług.
W następstwie tak powstałego sporu sąd krajowy zadał pytanie prejudycjalne Trybunałowi Sprawiedliwości UE (TSUE).
Opinia rzecznika
Na wstępie rzecznik przypomniał, że zarówno dyrektywa 2006/123 dotycząca swobody świadczenia usług, jak i dyrektywa 2000/31 dotycząca usług społeczeństwa informacyjnego nie mają zastosowania do działalności hazardowej, a więc w sprawie znajdzie bezpośrednie zastosowanie art. 56 Traktatu o funkcjonowaniu UE (TFUE) dotyczący swobody świadczenia usług.
Następnie rzecznik wskazał, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem TSUE art. 56 TFUE wymaga zniesienia wszelkiej dyskryminacji ze względu na przynależność państwową wobec usługodawców posiadających siedzibę w innych państwach członkowskich oraz wszelkich ograniczeń w swobodzie świadczenia usług, nawet jeżeli ograniczenia te stosowane są zarówno do krajowych usługodawców, jak i do usługodawców z innych państw członkowskich. Dodatkowo swoboda świadczenia usług dotyczy nie tylko usługodawców, ale również usługobiorców, którzy mają prawo korzystać z usług oferowanych w innym państwie członkowskim.