To jednak nie wszystkie możliwości dochodzenia świadczeń wynikających z wypadku przy pracy. Pracownik może również wystąpić ze stosownymi roszczeniami przeciwko pracodawcy w oparciu o regulacje kodeksu cywilnego, a dokładnie na podstawie art. 415, art. 435, art. 444 i art. 445 k.c.
Z pierwszego z nich wynika, że kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Zgodnie z art. 435 – prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw płynnych itp.) ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Z kolei w art. 444 k.c. ustawodawca postanowił m.in., że w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą- także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu. Natomiast w art. 445 § 1 k.c. określono, że w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.
Rola uzupełniająca
W wyroku Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim z 21 czerwca 2016 r. (VI Pa 27/16) podkreślono m.in., że: „Jednorazowe odszkodowanie przyznawane na podstawie przepisów ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (...), z uwagi na ryczałtową wysokość, kompensować ma tak szkody materialne, jak i krzywdy związane z wypadkiem". Zatem, odszkodowanie z ZUS ma na celu również pokrycie krzywdy doznanej przez pracownika, o której mowa w zapytaniu.
W wyroku z 5 lipca 2005 r. (I PK 293/04) Sąd Najwyższy zaakcentował zaś, że pracownik, występując z powództwem o zadośćuczynienie, nie może w postępowaniu sądowym powołać się jedynie na fakt wypadku przy pracy, który został stwierdzony protokołem powypadkowym. Ma on także obowiązek wykazać przesłanki prawne odpowiedzialności odszkodowawczej, tj.:
- ciążącą na pracodawcy odpowiedzialność z tytułu czynu niedozwolonego,
- poniesioną szkodę, oraz
