Wiele osób pracuje i wynajmuje mieszkanie w innym mieście, niż jest zameldowanych. Fiskus potwierdził, że jeśli prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą, mogą rozliczyć się w korzystny sposób, o czym świadczy interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy.
Z pytaniem zwrócił się podatnik prowadzący działalność gospodarczą o charakterze usługowym, polegającą na specjalistycznym projektowaniu odzieży. Napisał, że siedzibą firmy jest miejscowość X, w której wnioskodawca jest zameldowany i na stałe przebywa. Nawiązał jednak stałą współpracę z firmą z miejscowości Y, oddalonej o ok. 500 km. Umowa zobowiązuje go do świadczenia usług w siedzibie kontrahenta. Wnioskodawca wynajął mieszkanie w miejscowości Y, aby ograniczyć koszty związane z dojazdami i uzyskać możliwość terminowego wykonywania zleconych czynności. Zapłata czynszu za najem jest potwierdzona przelewem bankowym.
Związek z działalnością
Mężczyzna chciał uzyskać potwierdzenie, czy wynajęcie mieszkania w miejscowości, w której przebywa wyłącznie w celach związanych ze świadczeniem usług na rzecz kontrahenta, może być kosztem uzyskania przychodu. Jego zdaniem tak, bo jest to uzasadniony i racjonalny wydatek, służący zachowaniu źródła przychodów.
Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe. Przypomniał, że wydatek stanowiący koszt podatkowy musi spełniać łącznie następujące warunki: pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu; nie może znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty (art. 23 ustawy o PIT); musi być właściwie udokumentowany.Ponadto za koszt nie można uznać opłat, które służą do celów osobistych przedsiębiorcy.
Jednocześnie dyrektor Izby Skarbowej zaznaczył, że o tym, jakie opłaty są racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności, decyduje przedsiębiorca. To na nim spoczywa zatem obowiązek wykazania związku kosztów z działalnością gospodarczą.
