To przestroga z najnowszego orzeczenia Sądu Najwyższego, która może uchronić przed niepotrzebnymi kłopotami.
SN rozpatrywał sprawę w której najpierw referendarz, a następnie sąd rejonowy i okręgowy oddaliły wniosek zainteresowanej o wpisanie do księgi wieczystej jako właścicielki nieruchomości położonej w Polsce, darowanej jej przez krewnego na podstawie dokumentu sporządzonego przez notariusza w USA. Wskazano, że nie zostały dochowane wymogi co do formy czynności darowizny nieruchomości położonej w Polsce.
Czytaj więcej
Szczególna forma ostatniej woli jest możliwa, gdy stan zdrowia spadkodawcy stopniowo pogarsza się w związku z ciężką chorobą, która prowadzi do nieodległej śmierci.
Zagraniczny akt notarialny. Ważna kwestia dla Polaków żyjących za granicą
Kobieta nie dała za wygraną i zapytała w skardze kasacyjnej SN, czy akt notarialny sporządzony przez notariusza publicznego z kraju będącego stroną konwencji haskiej z 5 października 1961 r. (znoszącej wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych) jest aktem notarialnym w rozumieniu art. 158 kodeksu cywilnego. Kwestia ta ma w praktyce bardzo istotne znaczenie, biorąc pod uwagę, że poza granicami zamieszkują i pracują miliony obywateli Polski, z których wielu jest właścicielami nieruchomości położonych w ojczyźnie.
Sąd Najwyższy nie uwzględnił skargi. Przypomniano, że przywołana przez skarżącą konwencja przewiduje możliwość opatrzenia zagranicznego dokumentu poświadczeniem sporządzonym w jednym państwie umożliwiającego legalne użycie go w innym państwie (apostille). Nie budzi więc wątpliwości – co podkreślił sędzia SN Jacek Widło – że postanowienia konwencji znoszą wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych (od 14 sierpnia 2005 r.). Ogranicza się to jednak do poświadczenia autentyczności podpisu, charakteru, w jakim działa osoba, która dokument podpisała, a w razie potrzeby, tożsamości pieczęci lub stempla na dokumencie. Legalizacja ta nie obejmuje natomiast poświadczenia zgodności formy dokumentu z prawem właściwym dla formy danej czynności prawnej. Jeżeli zaś umowa dotyczy nabycia i utraty własności nieruchomości położonej w Polsce, wymagania w zakresie formy ustalać należy według prawa polskiego.