Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 5 lipca 2016 r (I SA/Rz 379/16).
Stan faktyczny
Przedsiębiorca jest czynnym podatnikiem VAT od września 2015 r. W październiku kupił nieruchomość zabudowaną budynkiem z lat 70. Od nabycia nie przysługiwało mu prawo do odliczenia, bo transakcja była zwolniona z VAT (zwolnienie przedmiotowe – towar używany). Nabycie zostało udokumentowane fakturą VAT ze stawką zw.
Nieruchomość jest wykorzystywana na cele produkcyjne, usługowe, biurowe i handlowe, ale nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie wykorzystywał budynku na cele mieszkaniowe ani na inne cele prywatne. Nieruchomość została wpisana do ewidencji środków trwałych i nie jest towarem handlowym. Przedsiębiorca wskazał, że zamierza wykorzystywać budynek do celów opodatkowanych VAT (wynajem lokali niemieszkalnych) oraz przeprowadzić jego modernizację. Nie ponosił jednak wydatków na ulepszenie obiektu w rozumieniu przepisów ustawy o PIT, które byłyby równe lub wyższe niż 30 proc. wartości początkowej.
W 2002 r. został co prawda przeprowadzony generalny remont, który stanowił ulepszenie budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ale remont wykonał któryś z poprzednich właścicieli. Po generalnym remoncie budynek nie został już w żaden sposób ulepszony w wartości równej lub większej niż 30 proc. wartości początkowej.
Wnioskodawca wskazał, że w przyszłości nie wyklucza darowizny nieruchomości na rzecz brata. W momencie darowizny obiekt będzie budynkiem w rozumieniu prawa budowlanego i PKOB (symbol 1230 i 1220). Podatnik podkreślił, że pierwsze zasiedlenie nastąpiło w latach 90. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku a jego darowizną upłynie długi czas – dwudziestokilkuletni.