Dotyczy to także należności dla zleceniobiorców. Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 kwietnia 2008 r. (ILPB3/423-70/08-2/MM). Spółka wypłaciła w styczniu 2008 r. wynagrodzenia za umowy-zlecenia. Chciała je zaliczyć do kosztów już w grudniu. Wtedy zostały wykonane prace i wtedy sporządziła listę płac. Argumentowała, że usługi dotyczyły przychodów 2007 r. Izba skarbowa odpowiedziała jednak, że art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT to przepis szczególny w stosunku do ogólnych zasad rozliczania kosztów. Nie ma więc znaczenia, jakiego okresu dotyczą wynagrodzenia ani kiedy zostały zarachowane. Oznacza to, że będą kosztem dopiero w momencie wypłaty, czyli w styczniu. Jak czytamy w interpretacji: „art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT, dotyczący zaliczania do kosztów podatkowych między innymi wydatków z tytułu wynagrodzeń za pracę, stanowi przepis szczególny w stosunku do ogólnych zasad potrącalności kosztów określonych w art. 15 ust. 4 ustawy o CIT. W konsekwencji wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dopiero w miesiącu, w którym przedmiotowe wynagrodzenia zostały faktycznie wypłacone osobom uprawnionym, dokonane lub postawione do dyspozycji. Bez znaczenia pozostaje zatem okres, którego one dotyczą, oraz samo ich zarachowanie w konkretnym miesiącu danego roku podatkowego”.
Spójrzmy też na interpretację Izby Skarbowej w Poznaniu z 17 października 2007 r. (ILPB1/415-31/07-2/AMN), dotyczącą pracowniczych wynagrodzeń. W regulaminie pracy określone jest, że są one wypłacane do piątego dnia następnego miesiąca. Lista płac sporządzana jest na ostatni dzień roboczy miesiąca, którego wynagrodzenie dotyczy, i w tym dniu pracownicy podpisują na indywidualnej karcie płac przyjęcie do wiadomości jego wysokości. Pieniądze z rachunku firmy na konta pracowników przelewane są w pierwszych dniach następnego miesiąca. Kiedy pensje są kosztem? Jak czytamy w odpowiedzi: „wydatki związane z wypłatą wynagrodzeń ze stosunku pracy oraz z umów-zleceń, bez względu na przyjęty przez podatnika sposób ewidencjonowania kosztów, podlegają ujęciu w koszty w dacie ich faktycznego poniesienia, czyli w dacie ich wypłaty. Regulacja ww. przepisu (art. 23 ust. 1 pkt 55 ustawy o PIT – przyp. aut.) nie zawiera żadnych wskazań co do różnego traktowania w tej kwestii poszczególnych elementów wynagrodzenia, a więc należy uznać, że kosztem uzyskania przychodu będą wszelkie elementy wynagrodzenia w dacie wypłaty lub postawienia do dyspozycji tego świadczenia. Należy przy tym zwrócić uwagę, że przyjęcie przez pracownika do wiadomości wartości należnego wynagrodzenia za przepracowany miesiąc poprzez złożenie podpisu na indywidualnej karcie płac nie jest postawieniem do dyspozycji pracownika wypłaty wynagrodzenia. Postawienie do dyspozycji wynagrodzenia następuje w momencie dokonania przelewu wynagrodzenia na konto pracownika”.
Moment zapłaty decyduje także o odliczeniu składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Podobnie jest ze składkami ZUS. Jak wynika z interpretacji organów podatkowych, składki zaliczamy do kosztów:
- w momencie wypłaty pensji – składki finansowane z wynagrodzenia pracownika,
- w momencie zapłaty do ZUS – składki finansowane przez pracodawcę.
Czy do odliczenia wydatku na pensje wystarczy samo obciążenie rachunku pracodawcy? Przepisy mówią o „niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji” wynagrodzeniach. Takie nie są kosztem. Z interpretacji organów podatkowych wynika jednak, że z odliczeniem wydatku nie trzeba czekać aż do momentu, kiedy pensja wpłynie na konto.
