Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową mają prawo odliczenia od podstawy opodatkowania części kosztów poniesionych na ten cel. Ulga została wprowadzona w 2016 r., a następnie uległa pewnym modyfikacjom począwszy od roku 2017. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane >patrz ramka. Gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, to odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych, licząc bezpośrednio po roku, w którym podatnik poniósł koszty kwalifikowane.
Prawo do odliczenia kosztów kwalifikowanych jest uzależnione od statusu podatnika. Mikro, mali i średni przedsiębiorcy mają prawo odliczyć 50 proc. kosztów kwalifikowanych, a pozostali – 50 proc. kosztów wynagrodzeń wraz z narzutami oraz 30 proc. pozostałych kosztów.
Katalog kosztów kwalifikowanych, które podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania, jest szeroki. Jednak zastosowanie znajduje ogólna zasada, obowiązująca w prawie podatkowym, że wyjątki są interpretowane ściśle. Tylko koszty wprost wymienione w ustawie o CIT podlegają odliczeniu, natomiast koszty, które nie zostały wyraźnie wskazane, nie mogą być odliczane.
Wynagrodzenia z narzutami
Podatnicy, którzy ze względu na złożoność rozwiązywanych problemów lub długi czas potrzebny na badania, zlecają wykonanie określonych czynności w zakresie badawczo-rozwojowym osobom prowadzącym działalność gospodarczą, nie mają prawa do korzystania z ulgi. Takie stanowisko zostało zawarte w interpretacji z 19 czerwca 2017 r. (0114-KDIP2-1. 4010.109.2017.1.MR) wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Jak wskazał organ, odliczeniu podlegają wynagrodzenia pracownicze wraz z narzutami, a nie dochody uzyskiwane przez osoby fizyczne w prowadzonej działalności gospodarczej.
W podobny sposób traktowane są wynagrodzenia osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia czy umowy o dzieło. W interpretacji z 29 marca 2017 r. (3063-ILPB2. 4510.235.2016.2.ŁM) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że odliczeniu nie podlegają wynagrodzenia wypłacane osobom zatrudnionym w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej na podstawie innych tytułów niż stosunek pracy, tj. zleceniobiorcom lub osobom, z którymi zawarto umowę o dzieło. Nie przewidziano możliwości, aby za koszty kwalifikowane zostały uznawane wydatki podatnika, które dla beneficjenta stanowią przychód z innego źródła niż stosunek pracy, np. działalność wykonywana osobiście.