Świadczenia dla urzędnika przeniesionego do innej miejscowości

W art. 62 ustawy o służbie cywilnej (dalej: u.s.c.) przewidziano, że jeżeli jest to uzasadnione potrzebami urzędu, dyrektor generalny może w każdym czasie przenieść urzędnika służby cywilnej na inne stanowisko w tym samym urzędzie w tej samej lub w innej miejscowości, uwzględniając jego przygotowanie zawodowe. Urzędnik zachowuje wówczas prawo do dotychczasowego wynagrodzenia, jeżeli jest ono wyższe od przysługującego na nowym stanowisku, przez trzy miesiące następujące po miesiącu, w którym został przeniesiony na nowe stanowisko. Wysokość dodatku służby cywilnej pozostaje bez zmiany. W sytuacji, gdy przeniesienie do innej miejscowości miałoby dotyczyć kobiety w ciąży lub osoby będącej jedynym opiekunem dziecka w wieku do 15 lat, potrzebna jest zgoda podwładnego. Nie można przenieść urzędnika do innej miejscowości, gdy stoją temu na przeszkodzie jego szczególnie ważne względy osobiste lub rodzinne. Przeniesienia do innej miejscowości znacznie oddalonej od dotychczasowego miejsca pracy urzędnika bez jego pisemnej zgody można dokonać nie częściej niż raz na dwa lata.

Do innego urzędu

W myśl art. 63 u.s.c. dopuszczalne jest także przeniesienie urzędnika do innego urzędu w tej samej lub innej miejscowości. Taką decyzję podejmuje już nie dyrektor generalny urzędu, ale Szef Służby Cywilnej. Jeżeli przemawia za tym interes służby cywilnej, może on przenieść urzędnika do innego urzędu w tej samej miejscowości, a w sytuacji, gdy przemawia za tym szczególny interes służby cywilnej – może przenieść urzędnika do innego urzędu w innej miejscowości na okres nie dłuższy niż dwa lata. Przeniesienie do innej miejscowości może nastąpić najwyżej dwa razy w czasie trwania stosunku pracy danego urzędnika. Przeniesienie do innego urzędu w innej miejscowości kobiety w ciąży lub osoby będącej jedynym opiekunem dziecka w wieku do 15 lat wymaga zgody takiego podwładnego. Nie można także dokonać takiego przeniesienia w sytuacji, gdy stoją temu na przeszkodzie szczególnie ważne względy osobiste lub rodzinne urzędnika.

Zakres świadczeń

Urzędnikowi służby cywilnej przeniesionemu na inne stanowisko w tym samym urzędzie do innej miejscowości (na podstawie art. 62 ust. 1 u.s.c.) albo przeniesionemu do innego urzędu w innej miejscowości (na podstawie art. 63 ust. 2 u.s.c.) przysługuje tam mieszkanie udostępnione przez urząd albo miesięczne świadczenie na pokrycie kosztów najmu lokalu mieszkalnego, jeżeli:

- przeniesiony urzędnik albo jego współmałżonek nie posiadają mieszkania lub budynku mieszkalnego w miejscowości, do której następuje przeniesienie, a

- przeniesienie następuje do miejscowości znacznie oddalonej od dotychczasowego miejsca zamieszkania urzędnika.

W rozporządzeniu prezesa Rady Ministrów w sprawie świadczeń przysługujących urzędnikowi służby cywilnej przeniesionemu do pracy w innej miejscowości wyjaśniono, że mieszkanie albo zwrot kosztów najmu należy się przeniesionemu podwładnemu w sytuacji, gdy odległość między jego dotychczasowym miejscem zamieszkania a miejscowością, do której został przeniesiony, wynosi co najmniej 30 km między granicami administracyjnymi tych miejscowości.

Urzędnikowi przeniesionemu do innej miejscowości przysługuje ponadto:

- jednorazowe świadczenie z tytułu przeniesienia w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia,

- zwrot kosztów przejazdu urzędnika i członków jego rodziny, związanego z przeniesieniem, a także zwrot kosztów przewozu mienia oraz

- urlop z tytułu przeniesienia w łącznym wymiarze czterech dni.

W razie przeniesienia urzędników służby cywilnej będących małżonkami, którzy w związku z przeniesieniem będą zamieszkiwać w tej samej miejscowości, mieszkanie (bądź świadczenie na pokrycie kosztów najmu) oraz zwrot kosztów przejazdu i przewozu mienia przyznaje się im wspólnie.

Wymienione wyżej świadczenia nie należą się w sytuacji, gdy przeniesienie nastąpiło na wniosek urzędnika (art. 64 u.s.c.) bądź z powodu likwidacji albo reorganizacji urzędu uniemożliwiającej dalsze zatrudnianie danego podwładnego (art. 66 u.s.c.).

Przykład:

Urzędniczka zatrudniona w urzędzie wojewódzkim wychowująca samotnie pięcioletnie dziecko chce ubiegać się o przeniesienie do innego urzędu w miejscowości oddalonej o ok. 50 km, w której mieszkają jej rodzice. Zgodnie z art. 64 u.s.c. przeniesienie członka korpusu służby cywilnej (czyli zarówno pracownika, jak i urzędnika służby cywilnej) do innego urzędu, także w innej miejscowości, na jego wniosek lub za jego zgodą, może nastąpić w każdym czasie. Takiego przeniesienia dokonuje dyrektor generalny urzędu, w którym dany członek korpusu służby cywilnej ma być zatrudniony, w porozumieniu z dyrektorem generalnym urzędu, w którym dotychczas jest zatrudniony. W razie przeniesienia podwładnego do innej miejscowości na jego wniosek nie przysługuje mu jednak mieszkanie i pozostałe świadczenia z tytułu przeniesienia przewidziane w art. 95 ust. 2 i 3 u.s.c.

W zależności od liczebności rodziny

Z dniem przeniesienia należy udostępnić urzędnikowi mieszkanie, którego powierzchnia użytkowa jest uzależniona od liczby członków rodziny przenoszących się razem z nim. Urzędnik, w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania decyzji o przeniesieniu, przedstawia dyrektorowi generalnemu urzędu oświadczenie o liczbie członków rodziny. Niezłożenie takiego oświadczenia powoduje przyjęcie, że przenosi się on bez rodziny.

W składanym oświadczeniu uwzględnia się następujące osoby:

- współmałżonka,

- dzieci własne i współmałżonka, przysposobione lub przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej, pozostające na utrzymaniu urzędnika do czasu ukończenia 18. roku życia, a w razie uczęszczania do szkoły lub odbywania studiów w szkole wyższej – do czasu ukończenia nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie 25. roku życia, chyba że przed osiągnięciem takiego wieku orzeczono o ich całkowitej niezdolności do pracy,

- rodziców przeniesionego urzędnika i jego współmałżonka będących na jego wyłącznym utrzymaniu lub którzy ukończyli 75. rok życia albo ze względu na całkowitą lub częściową niezdolność do pracy są niezdolni do podjęcia zatrudnienia (za rodziców uważa się także ojczyma i macochę oraz osoby przysposabiające).

W oświadczeniu tym urzędnik określa liczbę przenoszących się z nim członków rodziny będących osobami niepełnosprawnymi lub osobami powyżej 75. roku życia wymagającymi stałej opieki.

Powierzchnia użytkowa mieszkania udostępnianego przeniesionemu urzędnikowi i członkom jego rodziny, z uwzględnieniem tego urzędnika, powinna wynosić:

- dla 1 osoby – od 25 do 40 mkw.,

- dla 2 osób – od 35 do 50 mkw.,

- dla 3 osób – od 45 do 60 mkw.,

- dla 4 osób – od 55 do 70 mkw.,

- dla 5 osób – od 65 do 80 mkw.,

a w razie przenoszenia się większej liczby osób dla każdej kolejnej osoby zwiększa się dolną i górną granicę przedziału powierzchni użytkowej mieszkania o 10 mkw.

Jeżeli członkiem rodziny przenoszącym się wraz z urzędnikiem jest osoba niepełnosprawna lub powyżej 75. roku życia wymagająca stałej opieki, dolną i górną granicę przedziału powierzchni użytkowej mieszkania zwiększa się o 10 mkw.

Przykład:

Urzędnik zatrudniony w urzędzie skarbowym na podstawie mianowania otrzymał decyzję o przeniesieniu go do innej miejscowości, odległej o 30 km. Wraz z nim do tej miejscowości przenosi się jego żona, dwoje dzieci: syn w wieku 17 i córka – studentka w wieku 21 lat, a także matka żony mająca 76 lat, wymagająca stałej opieki. Urzędnikowi temu zostanie udostępnione mieszkanie w nowej miejscowości. W takim przypadku przy ustalaniu powierzchni użytkowej tego mieszkania trzeba uwzględnić 5 osób: przeniesionego urzędnika, jego żonę, dwoje dzieci (także córkę studentkę) oraz 76-letnią matkę żony. Zasadniczo przy pięciu osobach powierzchnia użytkowa udostępnianego mieszkania powinna wynosić od 65 do 80 mkw., ale z uwagi na wiek i stan zdrowia matki żony ulegnie zwiększeniu i powinna wynosić od 75 do 90 mkw.

Przeniesiony urzędnik może złożyć oświadczenie o rezygnacji z udostępnianego mu mieszkania. Zdarza się również, że dany urząd nie ma możliwości zapewnienia mu mieszkania. W takiej sytuacji urzędnikowi przyznaje się miesięczne świadczenie na pokrycie kosztów najmu. Również w tym przypadku maksymalna kwota środków jest uzależniona od liczby członków rodziny przenoszących się razem z podwładnym. Z uwzględnieniem przeniesionego urzędnika, wynosi ona:

- w Warszawie, Gdańsku, Gdyni, Katowicach, Krakowie, Poznaniu, Szczecinie i Wrocławiu: dla jednej osoby – 1646 zł, dla dwóch osób – 1852 zł, dla trzech osób – 2264 zł, dla czterech osób – 2573 zł, dla pięciu osób – 3087 zł, a dla sześciu osób i więcej – 3396 zł,

- w pozostałych miejscowościach: dla jednej osoby – 1235 zł, dla dwóch osób – 1441 zł, dla trzech osób – 1646 zł, dla czterech osób – 1852 zł, dla pięciu osób – 2058 zł, a dla sześciu osób i więcej – 2264 zł.

Przykład:

Urzędnik służby cywilnej ma zostać przeniesiony do innej miejscowości (Lublina lub Poznania), gdzie będzie wynajmować mieszkanie dla siebie i żony. Przy ustalaniu przysługującej mu maksymalnej kwoty środków na pokrycie kosztów najmu trzeba będzie uwzględniać dwie osoby, w związku z czym w razie przeprowadzki do Lublina wyniesie ona 1441 zł, a w razie przeprowadzki do Poznania – 1852 zł.