Tekst pana redaktora Domagalskiego „Czy sąd może orzekać na podstawie złego nagrania", który znalazł się 1 grudnia 2015 r. w „Rzeczpospolitej", zawiera stwierdzenia, z którymi należy polemizować.
Wskazać trzeba, że istnieją rozwiązania prawne dotyczące poprawy złej jakości nagrania z rozprawy. W sytuacji, w której protokół elektroniczny jest trudny do odsłuchania, stosować należy przepisy § 12 rozporządzenia ministra sprawiedliwości z 2 marca 2015 r. w sprawie zapisu dźwięku albo obrazu i dźwięku z przebiegu posiedzenia jawnego w postępowaniu cywilnym, wydanego na podstawie art. 158 § 5 kodeksu postępowania cywilnego oraz § 11 rozporządzenia ministra sprawiedliwości z 6 listopada 2014 r. w sprawie środków technicznych służących do utrwalania dźwięku albo obrazu i dźwięku w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, wydanego na podstawie art. 37a kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
Według powołanych przepisów, gdy nagranie ma złą jakość, można zastosować urządzenia korygujące lub wzmacniające utrwalony dźwięk lub obraz. Takiej zmiany dokonuje się na zarządzenie przewodniczącego na kolejnej wersji nagrania, a pierwotnie utrwaloną jego wersję zachowuje się w aktach sprawy w postaci niezmienionej. Przewodniczący odnotowuje w aktach sprawy sporządzenie kolejnej wersji nagrania, która również jest załączana do akt. Zmiana dokonana w nagraniu nie może wpływać na treść utrwalonych czynności procesowych. Tego typu operacje dokonywane są przez pracownika sądu, najczęściej informatyka sądowego, a zatem nie jest wymagane korzystanie z usług zewnętrznych.
Pracownik sądu podpisuje każdą wersję nagrania bezpiecznym podpisem elektronicznym. Nagranie jest także opatrzone adnotacjami – tymi samymi, które posiada pierwotna wersja nagrania, co niewątpliwie ułatwia pracę z protokołem elektronicznym.
W opisanej przez pana redaktora sytuacji głos sędziego był słabo słyszalny. Zgodnie z treścią § 85 rozporządzenia ministra sprawiedliwości regulaminu urzędowania sądów powszechnych przewodniczący składu orzekającego czuwa nad prawidłowym zapisem dźwięku albo obrazu i dźwięku, w tym celu w szczególności może zarządzić, aby osoba zwracająca się do sądu lub odpowiadająca na pytania sądu znajdowała się w sali rozpraw we wskazanym miejscu.
