Przepis art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jedn. DzU z 2013 r., poz. 170 ze zm.; dalej: ustawa o świadczeniach przedemerytalnych) szczegółowo określa, komu oraz po spełnieniu jakich warunków przysługuje prawo do świadczenia przedemerytalnego. Przewiduje on, że prawo do tego świadczenia przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu likwidacji pracodawcy albo niewypłacalności pracodawcy (w rozumieniu ustawy z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy), u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, ukończyła co najmniej:
- 56 lat – kobieta mająca co najmniej 20-letni okres uprawniający do emerytury,
- 61 lat – mężczyzna, który posiada co najmniej 25 lat takiego stażu.
Za okres uprawniający do emerytury uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5–9, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Uprawnienie to przysługuje również osobom, które były zatrudnione u osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, która tę działalność zlikwidowała. Potwierdził to Sąd Najwyższy w wyroku z 22 kwietnia 2015 r. (II UK 185/14).
![Od dziś wyższe emerytury i renty. Oto nowe kwoty brutto i na rękę [tabela]](https://i.gremicdn.pl/image/free/7ce8ee96bb6a85ce22e9d3dcaae088da/?t=crop:2592:2592:nowe:640:0,resize:fill:108:108,enlarge:1)
