Jedynie w sytuacji, gdy pracownik przechodząc na emeryturę rozwiązuje kilka stosunków pracy i gdy one wszystkie ustają w tej samej dacie, ma prawo do odprawy emerytalnej od każdego z tych pracodawców.
ZUS rozlicza co do zasady przychody osiągnięte przed miesiącem ukończenia powszechnego wieku emerytalnego. Czasem korzystniejsze może się jednak okazać zastosowanie ogólnych zasad.
Osoba zatrudniona na czas określony również podlega ochronie przedemerytalnej. Nie oznacza to jednak, że pracodawca musi przedłużyć taką umowę do czasu osiągnięcia przez pracownika wieku emerytalnego.
Pracownik zwolniony dyscyplinarnie nie ma prawa do odprawy emerytalnej, choćby po ustaniu zatrudnienia uzyskał prawo do tego świadczenia. Tak samo jest w sytuacji osoby, która „dała" dyscyplinarkę pracodawcy.
Jeśli rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę ma związek z nabyciem przez niego uprawnień do emerytury, należy mu wypłacić odprawę. Nie ma znaczenia, że był zatrudniony tylko na sezon.
Wiążącej informacji, czy wykonywana praca była pracą w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, oraz czy zostały spełnione warunki do emerytury wcześniejszej lub pomostowej, może udzielić wyłącznie ZUS.
Pracodawca, który otrzymał wniosek o sprostowanie świadectwa pracy po upływie 7 dni od dnia jego wydania pracownikowi, musi to zrobić tylko wtedy, gdy nakaże mu to sąd. Dotyczy to również błędnego dokumentu poświadczającego pracę w szczególnych warunkach.
Pracodawca musi skompletować dokumentację w sprawie renty wypadkowej i dostarczyć ją do ZUS pod warunkiem uzyskania na to zgody poszkodowanego i przy jego współudziale.
Do 1 czerwca osoba pobierająca świadczenie przedemerytalne musi udokumentować wysokość dodatkowych zarobków, jakie osiągnęła w okresie od 1 marca 2017 r. do 28 lutego br.
