Zgodnie z wymaganiami nowego właściciela, aby cukiernia mogła osiągnąć swoje cele w zakresie oczekiwanego zysku na produkt oraz klienta, powinna przyjąć metodologię stosowaną przez Universal Foods i wdrożyć model ABC.
Wdrożenie modelu ABC pozwoli precyzyjnie określić alokację kosztów do poszczególnych centrów kosztowych i procesów, a następnie do każdego wytworzonego produktu, uwzględniając w tym wszystkie koszty obszarów wsparcia (w przeciwieństwie do sytuacji obecnej). W efekcie, zarząd będzie regularnie posiadał precyzyjną informację na temat:
1. jakie koszty niosą ze sobą poszczególne aktywności, jak duża część kosztów wsparcia przypada na daną aktywność i czy dany poziom kosztów jest odpowiedni,
2. ilości zasobów/aktywności niezbędnych do wytworzenia danej partii produktów, zmiany zapotrzebowania w czasie i zasadności takiego poziomu,
3. końcowego kosztu na każdego klienta, możliwych miejsc optymalizacji, a w efekcie rentowności sprzedaży.
Analiza kosztów na podstawie modelu ABC pozwala na uzyskanie przewagi konkurencyjnej polegającej na posiadaniu wiedzy dotyczącej dokładnego przypisania kosztów produkcji wraz z możliwością precyzyjnego alokowania wszystkich kosztów obszarowych/wsparcia. Na postawie powyższych informacji spółka będzie mogła określić kierunki rozwoju produktów oraz procesy, które wymagają optymalizacji. W celu wdrożenia dobrze funkcjonującego modelu ABC, zespół projektowy złożony z pracowników działu finansów, hurtowni danych, działu produkcji oraz wszystkich działów biznesowych powinien postępować według następujących kroków:
1. ustalić strukturę wszystkich ponoszonych kosztów na centra kosztowe, najbardziej odpowiednie biznesowo (często pokrywające się ze strukturą firmy), takich jak: Finanse, Administracja, Dystrybucja, Marketing, Zakupy itp.,
2. przypisać do każdego centrum kosztowego aktywności, odpowiednie działania, które najlepiej opiszą procesy w danym obszarze (ilość aktywności powinna być optymalna ze względu na końcową efektywność modelu),
3. do każdego działania zastosować odpowiedni klucz podziałowy – wskaźnik, który przede wszystkim będzie możliwy do zastosowania w celu cyklicznego zbierania i aktualizowania danych oraz najdokładniej opisujący specyfikę danej aktywności.
Liczba poszczególnych zmiennych (aktywności, kluczy, centrów kosztowych) powinna być indywidualnie dopasowana do specyfiki firmy w celu najlepszego opisania procesów oraz optymalnie ponoszonych zasobów na aktualizację oraz przeliczenie modelu ABC.
Bardzo istotnym elementem w prawidłowo funkcjonującym modelu ABC jest odpowiedni dobór kluczy podziałowych (czynników kosztowych). Wśród możliwych do zastosowania w cukierni można wymienić:
1. liczbę partii produktu, którą możemy wykorzystać w przypadku kosztów produkcji (kosztów pracowników, urządzeń, powierzchni, itp.) w przypadku aktywności, takich jak przygotowanie produktów oraz mieszanie składników,
2. ilość składników w poszczególnych produktach, która powinna odpowiednio alokować aktywności związane z działem zakupów,
3. liczbę inspekcji (uwzględniająca czas inspekcji) w przypadku kosztów kontroli jakości,
4. średni czas poświęcony na wykończenie produktu (na podstawie badania) w przypadku kosztów wykończenia, które są zróżnicowane w zależności od produktu,
5. ilość produktów danego typu w transporcie (koszty dystrybucji) w przypadku alokacji kosztów wsparcia dystrybucji.
Istotnym elementem jest zbadanie zasadności poszczególnych kluczy podziałowych, czasochłonność oraz możliwość ich aktualizacji. Jeżeli spółka wdroży, a następnie efektywnie wykorzysta informacje dostępne dzięki modelowi ABC, powinna znacznie polepszyć swoją rentowność na produkcie/kliencie, co w efekcie przełoży się na zyski.
Stosowanie modelu ABC pozwala ocenić końcową rentowność produktu