Świadczenie na potrzeby osobiste
Takim przysporzeniem dla zatrudnionej osoby jest zapewniane jej przez pracodawcę wyżywienie. Pracownik musi bowiem ponosić koszty jedzenia bez względu na to, czy jest w trakcie wykonywania służbowych obowiązków, czy też nie. Zwrot tych kosztów to świadczenie na potrzeby osobiste, niezależnie od celu i okoliczności ,w jakich zostało przekazane. W konsekwencji wartość wyżywienia stanowi przychód pracownika. A pracodawca powinien potrącić zaliczkę na podatek i odprowadzić ją do urzędu skarbowego.
Inaczej jest z pozostałymi świadczeniami. Fiskus przyznał, że skoro prawidłowe i efektywne wykonywanie służbowych czynności wymaga nocowania w hotelu, to zapewnienie tej możliwości przez pracodawcę nie jest korzyścią pracownika. Należy to potraktować jako wypełnienie przez firmę ustawowego obowiązku prawidłowego organizowania pracy, tak aby była wydajna i należytej jakości. A także najmniej uciążliwa dla pracownika.
Takie świadczenie jest spełnione w interesie pracodawcy. Podobnie jest z kosztami przejazdu. Fiskus podkreślił, że „z uwagi na specyfikę wykonywanej pracy wydatki te mają charakter służbowy".
Opłacone noclegi i przejazdy nie są więc przychodem pracownika mobilnego. Od tych świadczeń nie trzeba pobierać zaliczki na PIT.
Nr interpretacji: dyrektora KIS nr 0112-KDIL3-1.4011.176.2019.1.AN).
Grzegorz Ogórek doradca podatkowy, starszy menedżer w PwC
Świadczenia związane ze służbowym wyjazdem pracownika nie są dla niego korzyścią majątkową. Jedzie przecież do klienta nie dla własnej przyjemności, ale w celu wykonywania zawodowych obowiązków. Fiskus od wielu jednak lat kluczy w tej sprawie, często zmieniając zdanie. Ostatnio zgadza się, że nie trzeba naliczać przychodu od noclegów i przejazdów finansowanych pracownikom mobilnym, czyli takim, dla których miejscem pracy jest większy obszar, np. cały kraj. Jednocześnie uważa, że przychodem są świadczenia z tytułu podróży służbowych (w rozumieniu kodeksu pracy) przysługujące pracownikom niemobilnym. I dopiero jeśli spełnią określone warunki, mogą skorzystać z limitowanego zwolnienia z PIT. Widać tu niekonsekwencję i nierówne traktowanie. Podobnie jest z wyżywieniem, pracownik w podróży służbowej ma prawo do zwolnionych z PIT diet, pracownika mobilnego trzeba opodatkować od całego posiłku.