Osoby przyjmowane do pracy podlegają wstępnym badaniom lekarskim, które mają potwierdzić ich zdolność do wykonywania pracy na danym stanowisku. Brak przeciwwskazań do wykonywania określonej pracy, zgodnie z art. 229 § 2 k.p., jest dodatkowo potwierdzany w okresowych badaniach lekarskich, których częstotliwość zależy od charakteru wykonywanej pracy.
Pracodawca ma obowiązek skierować podwładnego na badania lekarskie (które odbywają się na koszt zakładu i w godzinach pracy), a pracownik musi się im poddać. Odmowa wykonania badań profilaktycznych jest naruszeniem obowiązków pracowniczych, co może skutkować nałożeniem kary porządkowej, a nawet wypowiedzeniem umowy. Pracodawca ponosi z kolei odpowiedzialność za dopuszczenie zatrudnionej osoby do pracy bez aktualnych badań lekarskich.
Niepożądany scenariusz
Zwykle pracownicy przechodzą badania lekarskie bez problemów i uzyskują zaświadczenie o braku przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Zdarza się jednak, że stan zdrowia podwładnego uniemożliwia mu przejście tych badań i otrzymanie zaświadczenia, a w konsekwencji pracodawca nie może dopuścić go do pracy.
Obowiązek przeniesienia
Dalsze postępowanie zależy w takiej sytuacji od przyczyny odmowy dopuszczenia do pracy przez lekarza orzecznika. Zgodnie z art. 230 i 231 k.p., jeżeli są nią objawy wskazujące na powstanie choroby zawodowej, albo gdy przyczyną niezdolności do pracy jest wypadek przy pracy lub choroba zawodowa, pracodawca ma obowiązek – na podstawie orzeczenia lekarskiego – przenieść taką osobę do innej pracy. Gdy powoduje to obniżenie wynagrodzenia, przysługuje jej dodatek wyrównawczy przez okres do 6 miesięcy.