Po raz pierwszy przyznano też prawa wyborcze kobietom w kraju zamieszkiwanym w większości przez muzułmanów - Azerbejdżan wyprzedził pod tym względem kilka krajów europejskich.
Nowa republika powstała w bardzo złożonym wewnętrznym i międzynarodowym środowisku politycznym, w czasie wciąż trwającej I wojny światowej. Chociaż od początku republika borykała się z poważnymi problemami, jej parlament i rząd wprowadziły szereg ważnych decyzji i dokonały fundamentalnych zmian we wszystkich sferach życia narodowego. Brak doświadczenia demokratycznej państwowości Azerbejdżanu nie był przeszkodą dla jego przywódców. Kierowały nimi demokratyczne aspiracje i postępowy duch, dzięki którym udało się im stworzyć dobrze funkcjonujące demokratyczne państwo i społeczeństwo.
Poczyniono również znaczne wysiłki w celu zapewnienia międzynarodowego uznania Azerbejdżańskiej Republiki Demokratycznej. Delegacja azerbejdżańska pod przewodnictwem przewodniczącego parlamentu, Alimardanbeya Topczubaszova, wzięła udział w Paryskiej Konferencji pokojowej, na której udało jej się zdobyć uznanie dla młodego demokratycznego państwa Azerbejdżanu. Parlament Azerbejdżanu, Milli Medżlis, przyjął ustawę o utworzeniu placówek dyplomatycznych w Wielkiej Brytanii, Francji, Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Szwajcarii, Polsce, Niemczech i Rosji. W Azerbejdżanie rozpoczęły działalność przedstawicielstwa Wielkiej Brytanii, Grecji, Belgii, Gruzji, Danii, Włoch, Litwy, Polski, Iranu, USA, Ukrainy, Finlandii, Szwecji, Włoch i Szwajcarii.
Warto zauważyć, że w tym czasie polska inteligencja brała czynny udział w budowie nowego demokratycznego państwa w Azerbejdżanie. Nasi polscy obywatele wyróżniali się jako architekci i inżynierowie, zdobywając przywileje w sferze prawniczej, zajmowali różne stanowiska w administracji publicznej.
Postępowi przywódcy Azerbejdżanu i Polski aktywnie współpracowali w Narodowej Frakcji Dumy Państwowej carskiej Rosji i prowadzili walkę o autonomię. W prezydium słynnego wówczas Towarzystwa Federalistów zasiedli znany polski działacz polityczny A. Lednicki i A. Topczubaszov. Prawnik polskiego pochodzenia adwokat Stanisław Wąsowicz, członek parlamentu Azerbejdżańskiej Republiki Demokratycznej w swoich przemówieniach zawsze bronił państwowości Azerbejdżanu.
Generał porucznik Maciej Sulkewicz, były szef Sztabu Generalnego armii Azerbejdżanu, Leon Kryczyński, dyrektor Kancelarii Rady Ministrów, publicysta i historyk, jego brat, Olgierd Kryczyński - wiceminister sprawiedliwości, sędzia śledczy Czesław Gutowski, zastępcy prokuratora Czesław Kłosowski, Kazimierz Dżepski, Komorowski, notariusz Zygmund Bieliński, sędziowie Zachowicz, Paczewicz, dyrektor kancelarii Ministerstwa Sprawiedliwości Kisielewski oraz inni wyróżniali się swoją działalnością.
W walce o niepodległość Azerbejdżanu Polacy wykazali się prawdziwym poświęceniem. Wśród polskich oficerów szczególnie wyróżniali się Zugeniusz Dunin-Marcinkiewicz, kapitan Jerzy Kłosowski, kapitan Czarnecki, kapitan Pawłowski i kpt. Tomisz.
Nasi polscy przyjaciele zawsze wspierali nasz kraj w promowaniu Azerbejdżańskiej Demokratycznej Republiki na międzynarodowej arenie. Delegacja azerbejdżańska na Konferencji Wersalskiej nawiązała bliskie kontakty z delegacją polską i często spotykała się z ministrem spraw zagranicznych Polskiej Republiki I.J Paderewskim i innymi przedstawicielami.
