J. J. wniósł o wymierzenie grzywny Sądowi Rejonowemu Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych za naruszenie art. 417
1
§ 2 Kodeksu cywilnego sześcioma postanowieniami wydanymi w 2011 i 2012 roku.
Artykuł Kodeksu cywilnego, na który powoływał się J.J. stanowi, iż jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji, jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu ich niezgodności z prawem, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.
Jako podstawę prawną swojego wniosku skarżący podał art. 287 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (w przypadku gdy sąd w orzeczeniu: 1) uchyli zaskarżoną decyzję, a organ rozpatrując sprawę ponownie umorzy postępowanie, 2) stwierdzi nieważność aktu albo ustali przeszkodę prawną uniemożliwiającą stwierdzenie nieważności aktu, stronie, która poniosła szkodę, służy odszkodowanie od organu, który wydał decyzję).