Jednym z elementów umowy o pracę jest określenie warunków pracy i płacy, w tym m.in. rodzaju pracy i wynagrodzenia odpowiadającego rodzajowi pracy. Tak stanowi art. 29 § 1 k.p.
Jak szczegółowo
Obowiązki wykonywane przez pracownika muszą mieścić się w rodzaju pracy wskazanym w umowie. Ten zaś wolno podać w angażu bardziej lub mniej szczegółowo. Określając ogólnie rodzaj pracy, strony pozostawiają pracodawcy – w zakresie jego uprawnień kierowniczych – możliwość sprecyzowania czynności pracownika.
Jeśli natomiast szczegółowo ustalą rodzaj pracy i powinności zatrudnionego w samym angażu, stają się one istotnymi jego elementami. To oznacza, że ich zmiana wymaga albo zgody podwładnego (art. 11 k.p.), albo gdy jej nie ma – wypowiedzenia zmieniającego (art. 42 § 1 k.p.). Tak uznał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 11 lutego 2010 r. (I PK 185/09).
Wiedza przede wszystkim
Zgodnie z art. 94 pkt 1 k.p. szef musi poinformować pracownika o zakresie jego obowiązków. Nie ma jednak żadnych szczegółowych regulacji, w jakiej formie ma to zrobić.
Zakres zadań wynikających z zajmowania określonego w angażu stanowiska może być konkretyzowany nie tylko przez przedstawienie pracownikowi pisemnego zakresu czynności, ale również ustnej informacji, jeżeli jej treść uwzględnia charakter i złożoność pracy, wykształcenie oraz doświadczenie zawodowe podwładnego (zob. wyrok SN z 7 stycznia 1998, I PKN 457/97), jak i w drodze bieżących poleceń pracodawcy, mieszczących się w granicach zakreślonych ustalonym w umowie rodzajem pracy (wyrok SN z 26 lutego 2003 r., I PK 149/02).
