Biorąc pod uwagę to, że sąd w Kłajpedzie odmówił wydania dziecka, sąd niemiecki nakazał Indze Rinau odesłanie córki do Niemiec i przekazanie jej pod opiekę ojca. W tym celu wydał świadectwo wykonalności orzeczenia nakazującego wydanie dziecka (zgodnie z rozporządzeniem wspólnotowym dotyczącym wykonywania orzeczeń w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej - rozporządzenie Rady nr 2201/2003). Takie świadectwo pozwala na automatyczne uznanie dziecka w innym państwie członkowskim.
W tzw. międzyczasie zmieniła się sytuacja w orzecznictwie sądów litewskich w tej sprawie. Sąd apelacyjny zakwestionował wcześniejsze orzeczenie sądu okręgowego odmawiające wydania Luisy. Natomiast matka dziewczynki wystąpiła do litewskiego Sąd Najwyższy z wnioskiem o nieuznanie orzeczenia sądu niemieckiego.
Sąd Najwyższy miał jednak wątpliwości proceduralne. Zastanawiał się, czy niemiecki Amtsgericht mógł wydać świadectwo stwierdzające wykonalność orzeczenia nakazującego wydanie dziecka, skoro litewski sąd apelacyjny zmienił już orzeczenie sądu okręgowego?
Na to pytanie odpowiedział Trybunał Sprawiedliwości.
Trybunał potwierdził, że zasadniczo świadectwo dotyczące wykonalności może być wydane tylko wtedy, gdy wcześniej zostało wydane orzeczenie odmawiające wydania dziecka. Jednak fakt, że orzeczenie to zostało potem zmienione, uchylone czy zawieszone przez sąd wyższej instancji nie może być przeszkodą do wydania takiego świadectwa. W przeciwnym razie nie można byłoby stosować procedury pozwalającej na natychmiastowe wydanie dziecka przetrzymywanego w innym kraju niezgodnie z prawem.
Pilny tryb prejudycjalny, zastosowany po raz pierwszy w tej sprawie, wszedł w życie 1 marca 2008 r. Dzięki niemu Trybunał Sprawiedliwości może znacznie szybciej rozpatrywać zagadnienia z zakresu obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Mogą one powstać na przykład:
