Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku II FSK 1185/16 z 10 lipca 2018.
Spółka złożyła do organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Chciała skorzystać z wprowadzonych w 2015 roku zasad związanych z opodatkowaniem PIT prywatnego użytku służbowej floty. Wskazała, że będzie miała w firmie samochody służbowe, których zasady udostępniania pracownikom określa regulamin. Zgodnie z jego postanowieniami, pracownicy mają pozwolenie na użytkowanie aut służbowych w celach prywatnych po pracy i w weekendy. Oni także będą odpowiedzialni za tankowanie paliwa, jednak w pewnych sytuacjach pracownik będzie po pracy używał auta z bakiem zatankowanym przez firmę.
Spółka chciała zastosować opodatkowanie na zasadach art. 12 ust. 2a i 2b ustawy o PIT. Uważała, że kwota ryczałtu z art. 12 ust. 2a ustawy o PIT obejmuje wszelkie należności wynikające z użytkowania przez pracownika auta służbowego w celach prywatnych, w tym paliwo.
Urząd Skarbowy uznał, iż paliwo od firmy stanowi odrębne, nieodpłatne świadczenie. Równocześnie zaznaczono, że ryczałt obejmuje opłaty związane z użytkowaniem auta, takie jak przegląd techniczny, ubezpieczenie, naprawy itp. Stwierdzono, że czym innym jest możliwość korzystania z rzeczy, a czym innym ponoszenie wydatków na korzystanie z niej. W związku z tym pokrycie przez pracodawcę wydatków na paliwo wykorzystywane prywatnie przez pracownika, stanowi opodatkowany przychód ze stosunku pracy.
Spółka zaskarżyła interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, który przychylił się do jej stanowiska. Orzekł, że objęcie zryczałtowanym przychodem tylko części wydatków na eksploatację, pozostawiając paliwo poza tym zakresem, byłoby nieuzasadnione.
