Rozpocząłem prowadzenie działalności gospodarczej – wysyłkowa sprzedaż detaliczna artykułów odzieżowych na terenie Polski. Stosuję ogólne zasady opodatkowania PIT tej działalności, tj. skalę podatkową. Dokumenty księgowe ewidencjonuję w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej metodą kasową. Będące przedmiotem sprzedaży towary handlowe nabywam w innych państwach UE. W zakresie VAT korzystam ze zwolnienia podmiotowego, jednak z uwagi na to, że wartość wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów (WNT) przekroczyła próg 50 000 zł, od paru tygodni rozliczam VAT z tytułu WNT w deklaracji VAT-8. Z uwagi na zwolnienie z VAT podatek należny z tytułu WNT nie przekształca się u mnie w podatek naliczony. Czy prawidłowo podatek od WNT zaliczam bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w dacie jego zapłaty i ujmuję w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako pozostałe wydatki? – pyta czytelnik.
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT (art. 22 ust. 1 ustawy o PIT). Aby zatem wydatek poniesiony przez podatnika był dla niego kosztem uzyskania przychodu, musi spełniać następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie są kosztem uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na jego działalność przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
