Koszty pośrednio związane z przychodem rozliczamy w dacie ich poniesienia. Tak jest z opłatą za użytkowanie wieczyste gruntu. Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach.
Wystąpiła o nią spółka stawiająca budynki wielorodzinne. Inwestycja prowadzona jest w pięciu etapach. W jej trakcie deweloper ponosi wiele wydatków, które chce rozliczyć w podatkowych kosztach. Przychody uzyska jednak dopiero w momencie sprzedaży lokali i miejsc parkingowych. Dopiero wtedy rozlicza wydatki, które można bezpośrednio do nich przyporządkować.
Spółka jest użytkownikiem wieczystym gruntu, na którym powstanie inwestycja, i odprowadza z tego tytułu opłatę. Jej zdaniem jest to pośredni koszt działalności, który należy rozliczyć w dacie poniesienia, czyli ujęcia go w księgach rachunkowych.
Fiskus zgodził się z tym stanowiskiem. Przypomniał, że koszty uzyskania przychodów dzielimy na bezpośrednie i pośrednie. Pierwsze to takie, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu. Generalnie rozlicza się je razem z tym przychodem.
Koszty pośrednie to te, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów. Zalicza się do nich wydatki związane z funkcjonowaniem firmy. Właśnie takie jak opłata za wieczyste użytkowanie gruntu. Ma ona pośredni związek z przychodem. Nie jest bowiem przypisana do konkretnej sprzedaży, lecz wynika ze statusu spółki – użytkownika wieczystego gruntu, na którym prowadzona jest inwestycja.