Spółka wniosła na tę interpretację skargę do WSA w Łodzi, ale sąd przyznał rację organowi. Zdaniem sądu, nie ma znaczenia, w jakiej formie i za co spółka wypłaca wynagrodzenie pośrednikom. Istotne jest natomiast to, jakie usługi są wykonywane przez nierezydenta. Według sądu, większość świadczeń wskazanych we wniosku interpretacyjnym to usługi reklamowe, które są wprost wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Inne natomiast można kwalifikować jako mające podobny charakter do usług doradczych czy badania rynku. Zatem wynagrodzenie za przedmiotowe usługi będzie podlegało zryczałtowanemu podatkowi.
— Jakub Oleszczak, współpracownik zespołu zarządzania wiedzą podatkową firmy Deloitte
Romuald Rzeszutko konsultant w dziale Doradztwa Podatkowego Deloitte
W analizowanej sprawie interwencji sądu wymagała nieścisłość wynikająca z otwartego katalogu rodzajów przychodów uzyskiwanych przez nierezydentów i podlegających opodatkowaniu tzw. podatkiem u źródła (WHT). Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, podatkiem tym są objęte przychody z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń, a także świadczeń o podobnym charakterze. W kontekście opisywanej sprawy szczególne znaczenie ma to ostatnie sformułowanie. Mnogość zadań powierzanych zagranicznemu przedstawicielowi handlowemu, wskazanych chociażby w opisywanej sprawie, powoduje, że wykładnia językowa tego przepisu nie przynosi rozstrzygających rezultatów co do wyłączenia lub objęcia WHT przychodów z tytułu usług pośrednictwa handlowego. Poglądy organów i sądów administracyjnych na tę kwestię mają więc istotne znaczenie.
Komentowane rozstrzygnięcie składu sędziowskiego nie zaskakuje. Wpisuje się w skromną, ale jednolitą linię orzeczniczą, zaliczającą usługi pośrednictwa handlowego do „świadczeń o podobnym charakterze" z uwagi na ich złożony charakter, odpowiadający charakterowi usług doradczych czy usług badania rynku (tak WSA w Gdańsku w wyroku z 6 czerwca 2007 r., I SA/Gd 118/07; podobnie również NSA w wyroku z 22 października 2010 r., II FSK 1108/09).
Dość zaskakująca jest za to negatywna interpretacja organu podatkowego, która została zaskarżona w omawianej sprawie (interpretacja dyrektora KIS z 12 grudnia 2017 r., 0111-KDIB1-2.4010.356.2017.1.PH). Stanowisko organu mocno odbiega od prezentowanego niemal jednolicie we wcześniejszych interpretacjach poglądu o wyłączeniu przychodów z tytułu usług pośrednictwa handlowego z zakresu opodatkowania WHT. Do tej pory w wielu przypadkach organom nie przeszkadzał szeroki zakres zadań przedstawiciela, np. obejmujący nadzorowanie realizacji zamówień (interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 14 lipca 2016 r., IBPB-1-2/4510-544/16/BG) czy też pomoc w wypełnianiu obowiązków dokumentacyjnych i kontakt z władzami innego kraju (interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 października 2016 r., ILPB1-3/4510-1-28/16-2/DS).
W pojedynczych negatywnych interpretacjach organy podatkowe uciekały się do zabiegu nieuznania za takie usługi czynności pośrednika handlowego opisanych w stanie faktycznym wniosku (np. interpretacja dyrektora KIS z 19 września 2017 r., 0111-KDIB2-3.4011.114.2017.1.SK), wskazując, że przeważa w nich komponent świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, podlegających opodatkowaniu WHT. Takie było również uzasadnienie w interpretacji zaskarżonej w komentowanej sprawie. Na chwilę obecną wydaje się jednak, że to rozstrzygnięcie organów podatkowych nie zainicjowało niekorzystnej dla podatników linii interpretacyjnej, zważywszy że po jej wydaniu pojawiały się rozstrzygnięcia wpisujące się w dominującą linię interpretacyjną (np. interpretacja dyrektora KIS z 23 lutego 2018 r., 0111-KDIB2-1.4010.375.2017.2.JP).
